Deze morgen was het weer standard programma: vroeg opstaan en ontbijten en even na 8 uur vertrekken van de camping. Wel leuk als je ’s morgens wakker wordt en naar het toiletgebouw loopt, dat de hertjes gewoon rustig over de camping lopen. We vervolgden onze reis naar het westen via een ontzettend afwisselende route over eerst Highway 24 en later werd het nog mooier op HW 12. We stopten diverse keren onderweg om van de mooie vergezichten te genieten. En dat we ver konden kijken bleek wel uit de hoogte waarop we op een gegeven moment reden, 9000 feet ofwel 2.700 m, echt hoog dus.

Rond een uurtje of twaalf bereikten we de omgeving van onze camping, Ruby’s Inn Campground. Net daarvoor lag de werkelijke Inn en dat leek volgens ons toch wel een beetje op Valkenburg. Busladingen vol toeristen die door de winkel liepen, op zoek naar hele mooie souvenirs. Wij konden ze niet vinden. En het brood hier was ook aanmerkelijk duurder (2x) dan we gewend zijn, maar ja daarvoor zit je wel bij een van de drukbezochtste parken van de VS. We checkten snel in bij de camping, keken even naar onze plek en gingen daarna direct het Bryce Canyon National Park in. Omdat alle bezienswaardigheden aan de linkerkant liggen reden we eerst naar het einde van het park. Daar stapten we uit en keken we uit op de bijzondere vormen in de rotsen, de Hoodoos, zoals ze hier genoemd werden, alsof het allemaal mannetjes/vrouwtjes zijn die naast elkaar staan. De foto’s laten het weer beter zien, dan ik kan beschrijven.

Vanaf het einde van het park reden we weer terug en bij iedere parkeerplaats stapten we uit om te genieten van de uitzichten. Ongelooflijk wat een vooral rode kleuren zijn hier weer te zien. We genieten weer met volle teugen van dit mooie park. In de loop van de middag keren we terug naar de camping om even te wassen. Er is een supergrote wasserette met 20 wasmachines en 10 drogers dus dat gaat goed en vooral snel. Dan is alles weer fris voor de komende periode.

Nadat de was opgeborgen was, pakten we de boel weer in, om het nogmaals het park in te rijden, nu met ondergaande zon. En het moet gezegd, de kleuren zijn weer mooi en geven weer een andere kijk op het park. Bij Sunset Viewpoint was het een drukte van jewelste, gelukkig nog wel een plekje voor de camper, want met die 25 feet, ofwel 7,5 meter lang en 3,0 m breed heb je wel een aardig plekje nodig. We lopen naar de rand, waar zoals overal een hek staat en genieten van het uitzicht met de ondergaande zon. Hier worden weer vele foto’s gemaakt van de hoodoos. Daarna keren we terug naar de camping, waar we bij de invallende duisternis eten.

Het online zetten van de foto’s en de verhalen is een lastige, want het internet van de camping klapt er steeds uit. Ik doe mijn best om zoveel mogelijk online te krijgen, maar dat gaat niet makkelijk nu. De afgelopen dagen hadden we sowieso geen internet, vandaar dat er even radiostilte was. Met het steeds wegvallen van het internet nu, wordt het er ook niet makkelijker op.

Kijk ook naar alle foto’s van deze 11^e dag in Bryce Canyon.