Na overdag Henningsvaer zijn we ’s avonds op pad gegaan voor de midzomernachtzon. Nadat we gegeten hadden, koffie op hadden en eigenlijk konden gaan slapen zijn we in de auto gestapt en naar de westkant van de Lofoten gereden, omdat we daar de zon niet in de zee wilden zien zakken. We reden weer door een schitterend landschap, dat mooi aangelicht werd door de avondzon. Omdat het amper waaide was het water vaak zo vlak dat alles erin spiegelde.
Via Kvalnes reden we naar Eggum, waar de 20 kronen toegang moesten betalen voor een privé weg. Aan het einde daarvan parkeerden we de auto en liepen we het pad op dat langs de kust liep. We passeerden een voormalige Duitse radarpost uit de 2e WO. Vlak daarbij was een bijzonder kunstwerk. Kijk maar naar de foto’s om te zien wat ik bedoel.
We liepen hierna verder over het pad, dat soms erg smal was en vlak langs het randje liep, met 50 meter of meer in de diepte de rotsen en de zee. Het was een mooie wandeling met hier en daar schapen en vooral het mooie licht van de midzomernachtzon. Na een eind gelopen te hebben genoten we van het uitzicht om weer terug te lopen.
En natuurlijk rond 12 uur maakten we de foto als bewijs dat de zon echt niet ondergaat in deze periode van het jaar. Bij de auto aangekomen stapten we in en reden we terug naar ons vakantiehuis, waar we om 01:00 uur arriveerden. Daar dronken we nog wat om uiteindelijk om 02:00 uur te gaan slapen, terwijl het buiten gewoon licht was en de zon alweer boven de bergen uitkwam.
