Rond 9 uur vertrekken van ons vakantiehuis in de Ardennen richting Normandië, voor onze 2e vakantieweek. Na een lange rit arriveren we omstreeks 6 uur in de middag bij ons vakantieverblijf in Colleville-Montgomery. Het is een deel van een complex, de eigenaar woont naast ons.

Het is een leuke vakantie woning voor de komende week voor ons beiden. We pakken alle spullen uit, zetten de fietsen in de berging en daarna is het tijd om buiten wat te drinken in de tuin, want het is lekker warm buiten.

’s Avonds stappen we nog op de fiets en rijden we richting zee, een fietstocht van ca. 15 minuten. Langs de kust loopt een fietspad, wat we een stuk volgen. Na verloop van tijd keren we om want de lucht wordt steeds dreigender. Gelukkig komen we droog thuis en drinken we nog koffie buiten in de tuin. Kijken wat het morgen wordt.

Vandaag onze laatste volle dag in de Ardennen en omdat het weer mee valt, rijden we naar Malmedy om te wandelen. We parkeren de auto weer langs de RAVeL en starten onze wandeling over de Kruisweg, die loopt van de kathedraal naar een kapelletje boven op een berg.

Het is een forse steile klim door een groene natuur. We horen op afstand de stad nog, maar ook horen we veel vogels. De tocht wordt nog zwaarder met een trap op onze route.

Boven komen we uit bij het kleine kapelletje. Die is niet echt het fotograferen waard. Zo wel de vlakbij gelegen Belvédère, met uitzicht op Malmedy. Dus tijd voor een foto momentje.

We lopen verder, eerst nog een stukje verder omhoog door het bos, om daarna uit te komen op een weg die redelijk vlak ligt. De uitzichten op het Ardenner landschap zijn mooi.

Hierna gaat onze route steil naar beneden en komen we uit bij een grote leiding, die drinkwater naar Malmedy transporteert. Deze leiding volgen we een heel stuk.

Daarna gaat het weer fors omhoog, dus dat is weer even zweten, want inmiddels is het gewoon mooi zonnig weer geworden. Dan beginnen we aan de ‘grote afdaling’ richting Malmedy en komen we uiteindelijk uit bij de kathedraal, die we gisteren in de stromende regen bezocht hebben. Nu met een zonnetje en blauwe lucht ziet dat er toch vriendelijker uit.

Hierna lopen we via het centrum van Malmedy terug naar onze auto. Onderweg naar huis vallen er alweer wat druppels, dus mogen we van geluk spreken dat het tijdens onze wandeling mooi weer was. Omdat we morgen vertrekken richting Normandië, pakken we alvast het meeste in. ’s Avonds genieten we tijdens het Golden hour nog eens van het mooie uitzicht bij ons vakantiehuis.

Vandaag regent het de hele dag, dus geen dag om te wandelen of te fietsen. Daarom rijden we naar museum december 44. Een museum gewijd aan de strijd tijdens het Ardennenoffensief, in december 1944. In de regio waar we deden in 1944 de Duitsers een laatste ultieme poging die gelukkig mislukte om de Geallieerden te verslaan.

In het dorpje La Gleise, vlakbij Stoumont, is hard gevochten en in de jaren daarna is er zoveel gevonden en verzameld dat daarmee een museum is ingericht. Een klein museum met een zeer interessante collectie.

Voor het museum staat een Duitse tank, die na de aftocht van de Duitsers hier is achtergelaten. In het museum kijken we een film, die een goed beeld geeft van de harde strijd in de Ardennen. De diverse vitrines nemen ons terug in de tijd.

Nadat we alles gezien hebben stappen we, nog steeds in de stromende regen, in de auto en rijden we naar Malmedy. Daar parkeren we de auto langs de route, die we eerder gefietst hebben, en lopen we in de regen, maar onder onze paraplu’s naar de kathedraal van Malmedy. Een enorm gebouw voor deze plaats.

Hierna rijden we terug naar ons vakantiehuis en hopen we dat het weer morgen beter is.

Hoewel het niet echt mooi weer is, doen we de wandelschoenen aan en rijden we naar Trois Ponts, om de auto te parkeren bij het kerkhof en startpunt van een wandeling rondom het stuwmeer van Coo. Het eerste stuk is makkelijk, eerst vlak/licht stijgend en daarna sterk dalend richting het stuwmeer. Het is alleen jammer dat het begint te regenen, zodat we onze regenjassen aan moeten.

In Coo aangekomen lopen we richting de bekende watervallen. Die stellen wel enigszins teleur na alle andere watervallen die we eerder gezien hebben. Zo ook de directe omgeving die bestaat uit oubollige restaurants en Plopsa land, dat trouwens gesloten is. Hier wil je zomers niet gevonden worden.

We vervolgen onze route, die dit deel nog vlak is en ons over de stuwdam voert. Het valt ons op dat er nog wel wat water in het stuwmeer bij kan.

Onze route gaat verder en na verloop van tijd gaat het pad steil omhoog. Wat een klim. Worden we nog ingehaald door een grote vrachtwagen, die spullen voor hoogspanningsmasten omhoog brengt. We klimmen door en na een klim ruim 200 meter omhoog komen we gelukkig op een vlakker deel van de route.

Na enkele kilometers bereiken we weer de auto en hebben we ondanks de regen af en toe lekker gewandeld.

Vandaag staat een fietstocht op de Ravel 45 op het programma. Voorheen reden er treinen in dit deel van de Ardennen. Deze spoorlijnen zijn vervangen door busverbindingen, het spoor is weggehaald en daarvoor in de plaats is asfalt gekomen op het traject van de spoorlijn.

We parkeren de auto in Trois-Ponts waar onze fietstocht begint. Onze heenweg is vooral omhoog, terug is het vooral dalen. De lucht ziet er dreigend uit, maar omdat het droog is beginnen we vol goede moed aan onze fietstocht. Na 5 kilometer fietsen gaat de schuif open en valt de regen te hard naar beneden, zodat we gaan schuilen. Het blijkt de enige bui in België, die ons nu parten speelt.

Na een half uur wachten is het droog en komt zelfs de zon weer door. Dus stappen we op en vervolgen we onze tocht.

Zoals op de foto’s te zien is, is het een mooi fietspad dat ons richting Malmedy voert, met veel groen en lekker asfalt om over te fietsen. En grotendeels stijgend. De route voert zelfs door tunnels, waar de trein vroeger ook door heen reed. Ook zitten er een aantal viaducten in de route, waar we eerder met de auto onderdoor reden.

We passeren Malmedy en na ruim 20 kilometer bereiken we ons keerpunt in Waimes. Vooral de laatste 5 kilometers waren pittig met een flinke klim. Hieronder is het hoogteverloop te zien van de heenreis.

We drinken en eten wat en beginnen aan de terugreis. Hoewel we forse wind tegen hebben kunnen we nu genieten van de afdaling. Zeker het eerste stuk hoeven we amper te trappen zo snel gaan we naar beneden.

Er zitten slechts 2 stukjes in waar we nog moeten klimmen, de rest is alleen maar afdalen. Een van die stukjes klimmen voert ons door een tunnel,die net als het fietspad, prima onderhouden en zelfs verlicht is.

Ruim een half uur sneller dan op de heenreis bereiken we weer ons vertrekpunt. Leuk detail is dat onderweg op meerdere plekken nog seinen en borden van de voormalige spoorlijn staan. Deze route fietsen was een van onze doelen deze vakantie. Mooi dat dit gelukt is.