Vanochtend rustig aangedaan en rond 9:30 uur verlieten we Marahau, om naar het noordelijkste puntje van het Zuidereiland te gaan. De route onderweg was weer fantastisch. Mooie vergezichten met vaak de zee op de achtergrond. We maken een eerste stop bij een uitzichtpunt waar we naar toe lopen, een korte wandeling van heen en terug ca. 10 minuten. Onderweg zien we nog speciale rotsen die door het water zijn uitgesleten. Het uitzicht is adembenemend en dat is mede te danken aan de strak blauwe lucht.

We rijden verder naar het noorden en doen onderweg in Takaka eerst boodschappen, want we zullen hierna niet veel meer tegenkomen. Ook maar gelijk de tank volgegooid, en omdat het al redelijk geïsoleerd ligt, is de diesel hier ook duurder dan we tot nu toe zijn tegengekomen. Bij een afrit naar speciale waterbronnen, nemen we die afrit en parkeren we de auto, om naar de bronnen te lopen. Het zijn bronnen waar heel helder water met een doorzicht van 63 meter collega’s naar boven komt, met een gemiddeld debiet van 10 m3/s. Dat zijn heel wat flessen Spa water per seconde. Het water loopt hier gewoon de rivier in, die even verder in zee uitkomt.

Onze route voert verder en het landschap wordt niet minder mooi. Aan de ene kant de zee en aan de andere kant van de weg de bergen. Een bijzonder gezicht. We bereiken onze camping in Port Puponga. We krijgen een mooi plekje op een kleine camping aangewezen en parkeren daar de camper, zetten de stoeltjes en tafel buiten en drinken wat in het zonnetje.

Daarna gaan we op pad voor een kleine wandeling, die uiteindelijk toch wat langer blijkt uit te vallen. We starten bij het informatiecentrum van het natuurpark en lopen door de schapen weides en over hekken richting de zee. Het landschap hier kan zo deel uitmaken van de filmreeks Lord of the Rings. We komen op 3 mensen na, verder helemaal niemand tegen tijdens onze wandeling. We lopen door een afwisselend landschap en komen uiteindelijk bij de zee uit, bij Fossil Point. In de kalksteen rotsen worden regelmatig fossielen aangetroffen. Wij kunnen ze niet zo snel vinden en evenmin de zeehonden die hier regelmatig zitten.

We lopen verder over het strand en stuiven door de harde wind bijna helemaal onder. Bij een doorsteek door de duinen, gaan we die kant op en lopen door het duingebied om aan de andere kant van het schiereiland, Farewell Spit, uit te komen. Vandaar lopen we weer terug richting onze camping. Een mooie wandeling, alleen iets langer dan aanvankelijk onze bedoeling was. Bij de camper drinken we nog wat buiten en daarna volgt het avond ritueel: koken, afwassen, koffie drinken, serie kijken, tandenpoetsen en slapen. Dat was weer een mooie dag.

Bekijk hier alle foto’s van deze dag.