Vannacht lekker geslapen in onze kamer bij de agriturismo. En omdat het lekker weer is kunnen we buiten ontbijten. Even later krijgen we gezelschap van de andere reisgenoten en bespreken wat er allemaal te doen is. Wij kiezen ervoor om met de auto naar de Etna te rijden, een autorit van ongeveer een uur. Het is droog en de zon doet flink zijn best om de wolken weg te branden. De rit gaat eerst nog door smalle Italiaanse straatjes. Voor ons doet iemand die geparkeerd staat zijn deur open, terwijl er een auto langsrijdt. Dat werd dus een kapotte spiegel aan de ene auto en een ontzette deur aan de andere auto. De auto met de kapotte spiegel rijdt gewoon door en bij de andere auto wordt met een karateschop de deur weer enigszins sluitend gemaakt. Rare lui die Italianen.

Even later laten we de drukte achter ons en rijden we de berg op en al snel zien we de eerste lavavelden verschijnen.

We rijden verder naar boven tot we niet meer verder kunnen, dat is op zo’n 1100 meter. Vanaf daar gaat een kabelbaan of als het teveel waait zoals vandaag, rijden er 4wheel drive bussen. Alleen hangt de top nog flink in de wolken dus gaan we niet verder omhoog, omdat we denken dat we dan niet veel kunnen zien.

Door de wind en vanwege de hoogte is het al flink koeler hier, dus trekken we een fleece vest aan en dat scheelt.

Weg van de drukte parkeren we de auto en lopen een stukje de berg op. Wat een afgekoeld en versteend natuurgeweld zien we hier toch.

We rijden een stukje terug en parkeren daar de auto, zodat ik naar de krater van 2001 kan lopen. Een flinke steile klim van 20 minuten heen.

Het is fors klimmen op een pad met allemaal losliggend gruis en kleine lavasteenjes met weinig grip. Eenmaal boven aangekomen lijkt het nog harder te waaien, zeg maar stormen. Maar het uitzicht op de krater en de omgeving is ongelooflijk mooi.

Dan mag ik weer naar beneden, waar Marit staat te wachten. En dat is ook een lastige klus, want er is weinig grip, steeds glijden mijn bergschoenen weg. Gelukkig kom ik veilig beneden en lopen we naar de auto, om weer af te dalen richting zeeniveau. Onderweg zien we een huis dat min of meer is omsloten door lava van een eerdere uitbarsting.

Onze volgende bestemming is Siracuse, een stad op zo’n 100 km van ons verblijf. Een bijzondere stad omdat hier in een ver verleden de Grieken de scepter zwaaiden. En voor de geïnteresseerden de stad waar Archimedes in zijn bad zat en de magische zin: “Eureka” uitsprak.

Wij zijn voor geïnteresseerd in de overblijfselen van de Grieken. Dus in Siracuse aangekomen parkeren we de auto en kopen we een toegangskaart je voor het archeologisch park. Daar is naast Romeinse overblijfselen ook een groot Grieks Amphitheater te zien. Heel indrukwekkend dat dit al zo lang geleden is gebouwd.

Er zijn nog meer bijzondere zaken te zien en via de tuin van Eden komen we bij een grot ‘Dionysus oor’ genaamd. Een enorme grot in de vorm van een oorschelp.

Daarna lopen nog langs de bovenkant van het Griekse amphitheater, waar een soort grotten zijn en een heuse waterval/bron.

We sluiten ons bezoek af met een wandeling langs het Romeinse deel van het archeologisch park. Eerst langs de resten een vormalig tempelcomplex en tenslotte langs ht Amphitheater. Dit ziet er aanmerkelijk minder goed uit dan de Griekse variant.

Hierna rijden we terug naar onze agriturismo, waar we buiten zittend genieten van een drankje en het uitzicht. Daarna hebben we weer gezamenlijk ons diner. En sluiten we af met dit nachtelijk plaatje vanaf ons terras.