’s nachts zware neerslag, onweer en veel wind. Overdag zonnig 28-32 C

Vannacht werden we opgeschikt door een cell bericht op onze telefoons met een verontrustende uitgesproken melding: Tornado warning !

Dan schrik je toch wel even, zeker na ons bezoek aan het museum gisteren, dus keken we op internet voor meer informatie en daar werden we niet vrolijker van.

Laten wij nu net rechts van het rode deel zitten. Buiten was het inmiddels noodweer. Zeer zware regen hoorden we op de camper vallen, continue bliksem, en veel wind. We zochten op wat we moesten doen, en dat was een stenen gebouw opzoeken en daar op de begane grond schuilen, en vooral niet in een camper blijven. De receptie van de camping is zo’n stenen gebouw en kwam dus hiervoor in aanmerking.

Gelukkig werd de Tornado waarschuwing kort daarop ingetrokken, over was het slechte weer uiteraard nog niet. We probeerden nog wat slaap te vatten, maar dat lukte slecht en pas rond 8 uur werd het droog. Buitengekomen zagen we wel wat plassen op de camping, voor de rest gelukkig geen zichtbare schade.

Na het ontbijt rijden we via de Walmart naar een plantage, Laura Plantation. We boeken daar een rondleiding en krijgen veel te horen over het leven van de plantage eigenaren en de slaven. Laura Plantation was een suikerriet plantage, waar het werk erg zwaar was zo wordt ons verteld. De plantage is vernoemd naar Laura, de laatste eigenaresse, die tevens de geschiedenis van 4 generaties op deze plantage aan het papier heeft toevertrouwd. Zij stierf op een leeftijd van 102 jaar in de jaren 60 van de vorige eeeuw.

Van de oorspronkelijke gebouwen zijn er nog slechts een paar bewaard gebleven, het huis van de eigenaren en enkele slavenwoningen. Een vreemde wereld moet dat geweest zijn en dan te bedenken dat de slavernij rond 1864 pas werd afgeschaft.

Hierna rijden we een stukje langs de Mississippi rivier, en zien nog meerdere andere mooie plantages, die we echter niet bezoeken, we hebben nog een stukje rijden voor de boeg.

We gaan met een hele hoge brug erover heen (er varen in ieder geval tot deze plek zeeschepen) en vervolgen onze weg daarna richting Natchez. Omdat het al richting 17 uur gaat rijden we eerst naar onze gereserveerde camping in het Natchez State Park. Daar vinden we onze plek en hebben we geen zin meer om terug te rijden naar Natchez om daar de bijzondere huizen te bekijken. We gaan lekker buiten zitten aan de picknick tafel en drinken een lekker koel biertje.

Bekijk ook de andere foto’s

Zwaar bewolkt, wind en warm – 28 C

Voor het eerst deze week een beetje uitgeslapen (tot 10 uur) en na het ontbijt gaan we met de bus de stad in. Vest en regenjas mee want er wordt slecht weer voorspeld. Storm en veel regen, vooral in de avond, du hopen we dat hier net geen last van krijgen, wanneer we op tijd terug zijn vanavond.

We gaan eerst naar het museum dat het verhaal vertelt van de orkaan Katrina in 2005 en de verwoestende effecten op New Orleans. Een beetje als de dijken breken, maar dan gebeurde dat in het echt. De hele stad stond onder water, met uitzondering van the French District, omdat dit deel van nature iets hoger ligt. De tentoonstelling in het museum is indrukwekkend om te zien, en niet geheel toevallig kom je hier the Dutch Dialogs tegen, die in feite een andere manier van omgaan met het water geven, een beetje als ruimte voor de rivier. De vraag is wel hoeveel is er inmiddels al van gerealiseerd, in het geval er weer zo’n natuurramp zich voordoet.

Daarna lopen we naar het Smoothie King Center, recht tegenover de Superdome. Daar aangekomen mogen we ons rugzakje niet meenemen, die moet de container in helaas. Balen maar ja we hebben geen keus willen we de wedstrijd zien. We gaan naar binnen, en direct door naar de fan shop van de New Orleans Pelicans. Uiteraard koopt Koen nog wat in de shop, een enorm afgeprijsd shirt en een petje. Daarna is het tijd om nog wat te eten, want de wedstrijd begint om 17 uur en duurt zo maar tot 20 u of later. Ik bestel een gerecht met garnalen en frites en Koen een hamburger met frites. Het zijn echt enorm veel garnalen met frites, een beetje een Amerikaans formaat gerecht. Ieder hebben we ook een superbeker met cola light besteld, daar kunnen we de wedstijd wel mee door komen.

We zoeken onze plekken op, en we zitten deze keer stukken beter dan in Orlando. Niemand voor ons en 2 ringen lager en ongeveer ter hoogte van het midden van het speelveld, dus gewoon goed.

Alleen is de wedstrijd wat minder spannend dan de vorige. Het blijft wel een groot spektakel, met alles erom heen, en helaas voor de thuisclub, New Orleans Pelicans, verliezen zij deze wedstrijd en gaat de winst naar de Chicago Bulls, 107-116.

Na afloop van de wedstrijd lopen we naar Canal Street, pakken daar de tram en vervolgens de bus naar onze camping. Daar doen we snel een wasje en gaan daarna, na een mooie dag slapen, het regent trouwens nog steeds niet. Morgen naar een plantage !

Bekijk ook de andere foto’s

Zonnig – 30 C – 65 mijl

Vanochtend moesten we op tijd opstaan, want om 9:45 uur begon onze swamp tour, de moeras tour. Omdat het ongeveer een half uur rijden was, ging de wekker al om 7:15 uur, dus uitslapen zat er weer niet in. We arriveerden op tijd bij Swamp Eco Tours, rekenden af en moesten nog een kwartiertje wachten voordat we aan boord konden. Het was gelukkig niet zo’n grote boot, we zaten met ongeveer 20 personen aan boord, en onze captain was Garreth.

Wat deze tour eco maakte, daar zijn we niet achter gekomen, wat hier wel gedaan werd was de alligators lokken met marshmallows. En dat werkt werkte wel, en gaf ons de kans om mooie foto’s te maken.

Met de boot gingen we eerst met grote snelheid (50 km/u) stroomopwaarts de rivier op. Daar passeerden we diverse woningen die op palen zijn gebouwd, in geval van hoge rivierstanden. Hier wonen de Cajun, hun woningen zijn alleen over het water bereikbaar.

We varen verder de rivier op en varen een meander arm van de rivier op. Hier zien we het ‘echte moeras’ zoals Koen en ik dat herkenden uit allerlei films.

Het is schitterende natuur, overal water en omdat het stromend water is en geen stilstaand water geen muggen. We komen wel wilde zwijnen tegen. En even verder zien we een racoon, ofwel een wasbeer en de schipper vaart daar naar toe, zodat we hem goed op de foto kunnen zetten.

Hierna varen we weer terug en na bijna 2 uur in dit gebied hebben we een mooie ochtend gehad. Ook hiervoor bedanken we weer onze hoofdsponsor: (O)ma Corrie bedankt !

We rijden terug naar New Orleans, doen boodschappen bij de Walmart en zoeken ons RV-park weer op. Nadat de airco weer zijn werk doet, lunchen we in de camper en daarna nemen we de bus naar down town New Orleans. We lopen via Canal Street naar the French District, een van de bekendste wijken van New Orleans. We lopen door het district, en komen vervolgens uit in Bourbon Street, de wellicht bekendste straat van NO. Daar is het een drukte van jewelste, met vele bars, muziek en mooie gebouwen.

Via Canal Street lopen we naar de Mississippi rivier, waar diverse schepen passeren. Via the French District lopen we richting de Streetcar, tram, die ons weer richting bus brengt. Maar voor we instappen komt er nog een soort optocht voorbij. Ons wordt verteld dat dit een bruiloftoptocht is, en dat kan wel kloppen. Ook worden er allemaal kettingen rondgestrooid naar de kijkers langs de weg. Waarschijnlijk om geluk te brengen naar de ontvanger.

Na de busrit van ca. 20 minuten komen we weer op de camping/RV park aan, waar een koud biertje op ons staat te wachten. Dat is dan zo lekker na een warme dag ! Morgen naar onze 2^e basketbal wedstrijd.

Bekijk ook de andere foto’s in het album

Zonnig – 28 tot 30 C – 310 mijl

Vanochtend weer op tijd op, want ook vandaag moeten we een stuk rijden. Het rijden van Orlando naar New Orleans komt er zo’n beetje op neer als rijden van  Amsterdam naar Nice in 2 dagen. Maar dan kunnen we wel weer binnenkort een basketbal wedstrijd bekijken.

Voordat het ons park verlaten rijden we eerst richting waterval om te kijken of de onweer en bijgaande regen effect hebben gehad op de waterval. We parkeren de camper en lopen richting waterval, die we nu al horen op enige afstand. Er gaat beduidend meer water het sinkhole in. Gelijk een mooie gelegenheid om ons beiden op de foto te zetten.

Hierna rijden we richting snelweg, we tanken nog even niet, dat doen we wel in een volgende staat, waar de brandstof goedkoper is. We verlaten Florida, en via Alabama, Missisippi komen we in Louisiana, de staat waarin New Orleans ligt. We rijden via het laatste stuk via een scenic route en zien onderweg overal de verschrikkelijke gevolgen van een tornado van ruim een maand geleden. Gelukkig valt de schade mee op de camping die we gelukkig gereserveerd hadden, want ook deze is weer vol. Het is een prima camping en nadat we de camper op zijn plek hebben gezet is het tijd om te wassen. Na een week is dat wel nodig. Morgen staat een swamp tour, die we net gereserveerd hebben, op het programma.

licht bewolkt - ’s avonds regen – 31C 

Vanochtend verlieten we Orlando / Winter Garden om richting New Orleans te rijden. Vandaag wordt een echte rij dag met 330 mijlen, ca. 528 km, op de planning. Dus veel valt daarover niet te vertellen. We rijden na het stedelijk gebied verlaten te hebben eerst noord westelijk door heuvelachtig Florida, later wanneer we richting het westen rijden door overwegend bebost gebied. Wat wel opvalt is dat er overal resorts zijn of gebouwd worden, met hoge muren er omheen, een toegangshek met bewaking en verder schitterend aangelegd. En dat bij altijd lekkere temperaturen.

Van die temperaturen genieten wij ook mooi tijdens onze vakantie. De dag begint zonnig, in de loop van de middag komt er wat bewolking opzetten. Omdat we een uur tijd winnen, vanwege het passeren van een tijdlijn, komen we rond 15:30 uur aan op onze camping in het State Park – Falling Waters. Omdat ik daar gereserveerd heb, wat ook nu weer goed was, anders namelijk geen plek, krijgen we instructie over hoe we onze plek kunnen bereiken. Daar aangekomen sluiten we de stroom aan, het water niet, dat halen we wel direct uit het kraantje.

Even later lopen we eerst naar het meertje dat hier in het park is en daarna over houten planken naar de hoogste waterval van Florida, namelijk 77 foot hoog. Omdat het droog is loopt er amper water over de waterval. Deze stort in een diepe sink hole, wel een indrukwekkend gezicht.

We wandelen daarna weer berg op naar de camping, want die ligt op een van de hoogste heuvels van Florida, namelijk 345 feet hoog, net 100 m hoog, toch met de huidige temperaturen een flinke inspanning. Gelukkig staat in de camper de airco aan en kunnen we weer afkoelen. Tijdens het avondeten begint het te spetteren en later te donderen. Goed voor de waterval. Morgen rijden we door naar onze volgende bestemming: New Orleans.