Na de ochtend plichtplegingen, ontbijten, douchen en wassen, vertrekken we naar Stavanger, een rit van ongeveer een uur rijden. Eerst moeten we ons dal verlaten, dat betekent een smalle weg met drie tunnels, voordat we op een iets doorgaande weg uitkomen.

Richting Stavanger wordt het steeds drukker. We parkeren in het centrum in een parkeergarage en lopen van daaruit zo het oude deel in, met vele witte huisjes.

Zoals op de foto’s te zien is Stavanger nog niet overspoeld met toeristen. Hier en daar zie je een ANWB ganger, herkenbaar aan de kleding. We lopen door richting de oude haven, die deels lijkt op die van Bergen.

Omdat Marit graag de Kathedraal wil zien, zoeken we die op de kaart op en wandelen er naar toe. Daar aangekomen kopen we 2 toegangskaartjes en mogen we naar binnen. Het is een heel oude kerk uit het begin van de 12e eeuw, met latere uitbreidingen.

Hierna lopen we door het voetgangersgebied van Stavanger en hier heerst een hele gemoedelijke en relaxte sfeer. Dat komt deels door de mooie houten huizen, het mooie weer en mensen op terrasjes en weinig toeristen.

Wanneer we de hoogtepunten van Stavanger hebben gezien, lopen we terug naar de auto, tanken nog even hier, omdat het in de stad stukken goedkoper is, doen onderweg boodschappen en bereiken na een rit van ruim een uur weer onze valantiewoning. Daarvan nog enkele foto’s voor de thuisblijvers.

Vanmorgen ging de wekker om 7 uur, lekker vroeg als je op vakantie bent. Reden: vandaag weer een vrijdag van huis 3 naar huis 4, een rit van circa 10 uur, dwars door Noorwegen.

Om 8:15 hadden we alles ingepakt en via de supermarkt, voor een brood, reden we richting Gol en Geilo. De laatste plaats hebben we al eerder bezocht. Al rijdend kwamen we langs Rjukan, een bekende plek uit de 2e Wereld Oorlog. Hier wilden de Duitsers zwaar water maken voor atoombommen, en dankzij het Noorse verzet en Engelse commando’s is dat verhinderd door een deel van het complex op te blazen. Daar was nu niets meer van te zien.

De route die we rijden vandaag is schitterend, alleen vaak is de weg zo smal dat 2 auto’s elkaar niet kunnen passeren, laat staan een vrachtauto. En omdat we dwars over steken, hebben we amper brede wegen. Onderweg stoppen we een paar keer om de benen te strekken en om van de omgeving te genieten. Heel bijzonder was het lava veld. Enorme stukken lava die verspreid liggen over het landschap, met op de achtergrond een fjord.

We schieten al goed op en eerder dan verwacht bereiken we de plek waar ons huis is. Omdat de coördinaten niet helemaal kloppen moeten we even goed zoeken, voordat we ons huis gevonden hebben. De sleutel zit in een sleutelkastje dat we kunnen openen met de code die we eerder hebben ontvangen. Het huis is echt mooi en het uitzicht nog mooier. Alvast een voorproefje, de rest volgt later.

Vanmorgen na het ontbijt kwamen we tot de conclusie dat het echt te warm was om nog een top te beklimmen, dus werd het plan B, de toeristische route Aurlandsfjellet. Hiervoor moesten we eerst naar Laerdal rijden, een mooi en oud stadje met vele historische houten huizen.

Onderweg zien we meerdere watervallen die over honderden meters naar beneden storten.

Im Laerdal zitten we op zee niveau en kijken we zo de fjord in, met links en rechts enorme massieve bergen.

Vanaf dit punt begint de toeristische route en de weg is in het begin breed genoeg voor 1 auto, dus bij iedere tegenligger is het zoeken naar een uitwijk mogelijkheid. Er rijden ook enkele campers, die ons gelukkig laten passeren. De weg slingert gestaag omhoog en bij een parkeerplaats heb ook ik even tijd om rustig van het uitzicht te genieten.

Hier is ook in een soort grot een kunstwerk gemaakt van een beer, die alle troep heeft verzameld die alle voorbijgangers hebben achtergelaten in de bergen.

We rijden weer verder en we zien steeds meer resten van de afgelopen winter, en dat terwijl er nu in Noorwegen tropische temperaturen heersen.

We maken een kleine wandeling naar een waterval. Het valt op dat 500 m van de parkeerplaats geen enkele andere toerist zich hier laat zien

Even verder zien we zelfs dat er nog ijs op het meer ligt, met een mooie blauwe kleur.

We raken niet uitgekeken onderweg en stoppen meermaals. Wanneer we weer moeten afdalen, wordt de weg weer flink smaller. Halverwege de afdaling is er een bijzonder uitzichtpunt, waar we genieten van de vergezichten.

Beneden aangekomen rijden we nog even door naar Flåm, een plaatsje waar we al enkele keren geweest zijn. Het valt op dat het nog meer toeristisch is geworden. We nemen uiteraard niet de trein, dat hebben we al enkele keren gedaan. Dit is het keerpunt van onze trip en we rijden op ons gemak terug naar Hemsedal. Eerst moeten we door een ruim 24 kilometer lange tunnel. Ongelooflijk wat een lengte. Daarna nemen de deels de oude route i.p.v. enkele tunnels, om zo uit te komen bij de Stavkirkje van Borgund (uit ca. 1150), in de volksmond ook wel Strafkerk. Koen noemde dit vroeger een strafkerk, omdat hij dan weer uit de auto moest om een kerk te bekijken.

Hierna rijden we op ons gemak terug naar Hemsedal, waar we omstreeks half acht arriveren. Morgen vertrekken we naar ons vierde huis.

Vanmorgen toen we op stonden was het alweer goed warm in ons appartement. Dus doen we rustig aan en na het ontbijt en de koffie gaan we op stap. Eerst met de auto naar de waterval waar we gisteren naar toe gelopen zijn, om die nu van de andere kant te kunnen bekijken. En het moet gezegd, vanaf deze kant ziet de waterval er ook mooi uit.

Er is bij de waterval ook een gammele hangbrug. Altijd spannend om op te gaan, al hoewel er hier en daar wat planken versleten/rot zijn. Foto’s maken op zo’n wiebelende brug is wel een uitdaging.

Na de waterval rijden we een klein stukje naar het beginpunt van onze wandeling van vandaag, een van de top20 bergen hier rond Hemsedal, de Karisetberget.

Het is een redelijk korte wandeling, enig dingetje is dat het alleen maar bergop is, en dat bij 25C en meer, een uitdaging. Het eerste stuk is makkelijk, al snel moeten we over allerlei boomwortels, later worden het rotsen en steeds steiler.

Hierboven zien jullie in het midden van de foto een deel van het pad dat we omhoog gelopen zijn, al zwetend. Maar daarna bereiken we dan toch echt de top en leggen we dat heuglijke feit natuurlijk vast voor iedereen.

We drinken een halve liter water ieder en nadat we een beetje bijgekomen zijn beginnen we aan de afdaling, niet voordat we natuurlijk van het uitzicht genoten hebben.

We zien zowaar weer de waterval die we al eerder hebben aanschouwd. De afdaling gaat een stuk makkelijker, al is het soms wel steil en goed uitkijken waar je stapt. Moe en voldaan bereiken we weer de auto. Een 2e top zit er echt niet in vandaag, dus rijden we nog wat richting de Panoramaweg, om daarna terug te keren naar ons appartement. Daar kunnen we lekker in de schaduw op ons terras bijkomen van al dat wandelgedoe.

Vanmorgen rustig aangedaan, en genietend van het mooie weer en het adembenemende uitzicht aan de koffie op ons terras.

Aan het begin van de middag gaan we eerst naar de lokale VVV, voor informatie over wandelingen en de omgeving. Daarna doen we boodschappen en terug in ons appartement eten we buiten op ons terras het vers gekochte brood met daarop garnalensalade.

Aan het einde van de middag, in de hoop dat het wat minder warm is, maken we een wandeling naar de Rjukandefossen, een waterval ruim 4 km stroomopwaarts.

Het pad is eerst een gravelweg, verderop wordt het pad steeds smaller. En lopen we deels door bossen, deels over open gebieden. Van verre horen we de waterval al. Een bordje laat weten dat we onze bestemming hebben bereikt.

Daarna kost het nog enig klauterwerk voordat ik een goede plek vind om foto’s te maken van de waterval. En dat maakt de wandeling meer dan goed.

Hierna lopen we weer terug, deze keer nemen we een smal bospad, dat nagenoeg pal langs de rivier loopt. Gedurende de hele wandeling van 2 uur komen we niemand tegen. Dat zal over enkele weken, als het zomerseizoen los barst, wel anders zijn. Voldaan bereiken we weer ons appartement, waar zalm op het menu staat. Morgen maar eens kijken of we 1 van de 20 toppen kunnen beklimmen, als het niet al te heet is.