Keurig op tijd kwamen we op Schiphol aan. Daar werden we opgewacht door Herre en (schoon)moeder. Wel lekker om na zo’n lange reis thuis gebracht te worden. Wel even wennen aan de kou en de drukte hier.

Al met al was het een fantastische vakantie, waarin we veel gezien en gedaan hebben. Ik hoop dat het reisverslag de thuisblijvers een beetje kon laten ‘meereizen’ met ons.

Tot een volgende reis, René.

Vanochtend nog even de laatste spullen ingepakt en wat we over hadden weggegeven. Dat laatste varieerde van een beetje rum tot onze straalkachel. Fijn dat we daar nog anderen blij mee konden maken. Misschien hebben die de kachel al snel nodig want na de 25 graden van gisteren was het vandaag 10 graden.

We reden langs afgesloten wegen richting Apollo om de camper in te leveren. Na een compliment dat de camper zo schoon was, ons verhaal over het gas, en onze mededeling van een barstje in de voorruit, wat geen verdere consequenties lijkt te hebben, werden we naar het vliegveld gebracht. Een mooie service. Daar dronken we een kop koffie en was het wachten.

Nadat we later in gecheckt hadden, gingen we door de Veiligheidsraad check. Deze keer hoefden de schoenen van Marit niet uit, maar moest de rugzak van haar open. De verrekijker zag er op de röntgenfoto onbekend en gevaarlijk uit voor de Nieuw Zeelandse beveiligers. Daarna nog even wat gegeten en wachten. Over een half uur kunnen we aan boord, voor het eerste deel van de terugreis, nu 3 uur en 20 minuten vliegen naar Sydney. Kijken of we daar ook wifi hebben, dan zal ik het verslag aanvullen.

Dat hebben we. Het gaat nog goed. Vlucht vertrok bijna 30 minuten te laat, omdat ons toestel later binnenkwam. De vlucht zelf was rustig. Boven zee, net voor Sydney gaf de gezagvoerder aan dat beide landingsbanen gesloten waren en dat we rondjes boven zee moesten maken. Gelukkig ging de baan toch weer open en konden we na ca. 15 minuten gecirkeld te hebben landen.

Na de volgende security check waar we zo doorheen konden, stoeltje gezocht en wachten. Ondertussen Robert nog even gebeld. Die was druk bezig met de versiering van zijn huis met kerstverlichting. Morgen gaan daar de lampjes aan en zijn we net een dag te vroeg anders hadden we het zeker vanuit de lucht kunnen zien.

Om 21:45 lokale tijd (10 uur later t.o.v. Nederland) vertrekken we uit Sydney, voor onze volgende vlucht van 14 uur en 30 minuten naar Dubai. Als er in Dubai wifi is, laat ik weer van me horen.

Het wifi lukte niet zo in Dubai. We kwamen daar mooi op tijd aan en maakten gebruik van onze maaltijdbon die we a.g.v. de vertraging toen hadden gekregen. Omdat onze hele klok de weg kwijt was, werd het een hamburgermenu. Voor nieuw Zeelandse tijd heel gewoon, om 5:00 uur ’s morgens lokale tijd in Dubai wel misschien wat vroeg. Maar we waren niet de enigen, en wat druk was het daar op het schitterende vliegveld.

We vertrokken weer keurig op tijd voor onze laatste vlucht van ruim 7 uur naar Amsterdam. We zullen wel blij zijn als het vliegen erop zit. Deze update komt uit het vliegtuig, op nog een uur vliegen tot Amsterdam.

Binnenkort de laatste bijdrage, wanneer we weer thuis zijn.
René.

Vanochtend weer wakker geworden met een strak blauwe lucht en een graad of 21. Kortom een mooie dag om een stad te bezoeken. Met de bus, die vlak bij de camping stopt, gaan we naar het centrum, een rit van ongeveer 40 minuten. Onderweg zien we al de nodige sporen van de 2 aardbevingen die CC getroffen hebben. Overal staan steigers bij huizen en zijn aannemers bezig, ook zijn hele straten nog afgesloten en wordt het wegdek, en alle leidingen daaronder, gerepareerd. Sommige delen van de voorsteden zijn gewoon afgebroken, daar resten nog lege vlaktes. In de stad wordt het nog erger. We stappen in het centrum uit, komen langs een houten kerk, die slechts minimale schade heeft opgelopen. Daarna lopen we door naar Re-start, het complex met containers, dat kort na de aardbeving is opgericht door een stel enthousiaste mensen uit CC. Het is een gezellig deel van de stad met allerlei koffietentjes en kleine winkeltjes.

We vervolgen onze wandeling door CC en lopen naar de kathedraal, of beter gezegd wat daar nog van over is. Het lijkt er echt op dat het episch centrum van de aardbeving in februari 2011 recht onder het centrum van CC lag. De kathedraal is zwaar beschadigd en niet te betreden, de toren is geheel ingestort. Zo ook meerdere gebouwen in de directe omgeving. Sommige hotels staan nog precies zo, als net na de aardbeving. Te gevaarlijk om te betreden.

We lopen door nog langs een gezellig oud straatje, dat nagenoeg niet geleden heeft onder de ellende van de aardbeving. Grappig om zo’n oud stukje dat nog ongeschonden is te zien, tussen alle afgebroken en ingestorte gebouwen. Interessant is de Card Board Cathedral. Een nieuwe kerk, die gebouwd is na de aardbeving, min of meer als vervanging van de kathedraal. Indrukwekkend om dit nieuwe gebouw en de bouwwijze te bekijken. We wandelen nog verder door CC en vinden het echt een stad, waar het hart uitgeslagen is.

We doen nog wat boodschappen, voor de laatste keer, daarvoor eten we nog lekker Aziatisch, weer op zo’n punt waar eettentjes uit vele plekken van de wereld bij elkaar zitten. Na een gesprek met een geëmigreerde Nederlander, pakken we de bus terug naar de camping. Om daar onze spullen in te pakken en de camper schoon te maken. Morgenochtend leveren we die weer in en dan gaan we op naar het vliegveld voor de lange terugvlucht, dus bijna het einde van onze lange vakantie. De volgende keer een laatste verslag van onze reis.

Bekijk ook de andere foto’s van deze dag.

Ook vanochtend weer een stralend blauwe lucht. Na het ontbijt rijden we richting Chrischurch en daarbij kiezen we voor de Inland Scenic Route, een mooie route die onderlangs de bergen naar het noorden voert. Na de korte koffie break rijden we eerst nog door een landschap met bergen, rivieren en bos, later met veel akkerbouw. Wat een uitgestrektheid.

Wanneer we Christchurch naderen kiezen we ervoor om eerst het Banks Peninsula, het schiereiland bij Christchurch te bekijken. De route over het schiereiland is ongelooflijk mooi. Van grote hoogte lijkt de zee smaragd blauw en steekt deze mooi af tegen de groene bergen. We rijden door tot Akaroa, van oorsprong een stad waar veel Fransen zaten. Op wat Franse namen na, toch wel echt Nieuw Zeelands.

Na een korte wandeling door Akaroa, bij temperaturen van zo’n 25 C, rijden we weer terug en gaan nu echt door naar Christchurch. Onze camping South Brighton Holiday Park ligt op een schiereiland. We checken in voor 2 dagen, sluiten de stroom aan, zetten onze stoeltjes uit en drinken in het zonnetje een biertje. Morgen gaan we Christchurch in.

Bekijk ook de andere foto’s van deze dag.

Vanochtend namen we afscheid van de hoge bergen van Mt. Cook, om toch langzaam aan richting Christchurch te rijden, met nog wel een tussenstop. Onderweg rijden we weer langs het meer bij Mt. Cook, dat vanwege de laag hangende bewolking niet zo mooi blauw eruit ziet, als toen we aankwamen. We maken een eerste stop bij Good Sherpard Church in Takapo. Deze originele kerk wordt ogenschijnlijk door iedere bezoeker in Nieuw Zeeland bezocht, want bussen vol met Aziaten staan alles in en vooral rond de kerk te fotograferen. Het bijzondere aan deze kerk is het ontbreken van een altaarstuk, dat wordt in ruime mate goedgemaakt door een groot raam met zicht op het meer en de bergen op de achtergrond.

Rondom de kerk groeien, zoals op meerdere plekken in NZ overal lupines, iets wat we ook nog van IJsland kennen. We vervolgen onze route en hoewel het weer stukken minder is dan gisteren, is de route toch mooi. We vertrokken uit de bergen met een graad of 10, in de loop van de middag breek de zon weer door. We rijden vervolgens richting Peel Forest, waar we op een DOC camping gaan staan.

Daarna doen we de wandelschoenen weer aan en maken we twee wandelingen. Een is een rondje door een bosgebied, zoals het hele landschap hier in het verleden er uit moet hebben gezien. De volgende wandeling is naar een waterval. Het bordje suggereert een horizontale afstand van 900 m, piece of cake zou je zeggen, voor ons voelde het als 900 m verticaal, wat een klim was dat naar die waterval. Wel een mooie kleine idyllische waterval, en op een route waar we echt helemaal niemand tegenkwamen, wellicht omdat zij wel wisten hoe steil het was.

We genieten daarna in het zonnetje van het lekkere weer. Wie kan nou zeggen dat hij 25 november in een heerlijk zonnetje bij zo’n 23 C buiten een biertje zit te drinken. Wij nog wel al is het nog voor even. De camping is schitterend aangelegd, het lijkt wel een park, met zicht op het regenwoud op de bergen en tussen de bomen de rivier in de verte. Wat opvalt zijn alle vogels die vrolijk zingen. Ongelooflijk zo veel vogels als hier zitten, een plezier om naar te luisteren. Morgen verder richting Christchurch.

Bekijk ook de andere foto’s van deze dag.