Vanmorgen hebben we voor ons vertrek nog genoten van het ontbijt in ons hotel. Daarna hebben we onze bagage in de auto geladen en zijn we vertrokken. Eerst nog even wat bier (Weizen en Malt) gekocht en daarna de snelweg op voor een lange terugreis.
Onderweg waren er de nodige files, gelukkig allemaal de andere kant op, waardoor we lekker konden doorrijden. We stoppen een keer voor koffie, lunch en tanken. Daarna rijden we door naar Leiden, want daar staat Koen zijn verjaardagscadeau. En dat cadeau heeft Koen nodig omdat hij morgen vroeg naar Kreta vliegt. Ja inderdaad een nieuwe koffer. Hierna brengen Marit en ik Koen naar Berkel Rodenrijs. Daarna nog een halfuurtje terug naar Leiden en dan zit een lange dag in de auto en een leuke en gezellige vakantieweek erop.
Vanmorgen konden we lekker aanschuiven voor het ontbijt in ons hotel. Er was keuze genoeg en het smaakte ons goed. Na het ontbijt lopen we naar het Hauptbahnhof om daar met de regionale trein naar de locatie te gaan waar in de jaren 30 een enorm complex gebouwd is door de Nazi’s voor hun partij bijeenkomsten. Na een korte rit met de trein stappen we uit en lopen we eerst naar het Zeppelin veld. Eigenlijk één grote tribune waar de grote leider destijds zijn redes hield en toegejuicht kon worden.
Hierna volgen we de wandelroute die door dit gebied gaat en ons langs diverse bouwwerken voert. Het volgende gebouw, het Documentatiecentrum van de Nazi Partij, bekijken we alleen van de buitenkant. Enerzijds omdat het verbouwd wordt en er een kleine tijdelijke tentoonstelling is, anderszijds omdat we al het nodige hierover hebben meegekregen de afgelopen dagen. We vervolgen onze wandeltocht en aan de andere zijde van het meertje hebben we een mooi uitzicht op het gebouw.
Hierna lopen we weer terug naar de trein, waar we even op moeten wachten. Na 4 haltes zijn we weer op het station, waar we onze lunch kopen, die we later op onze hotelkamer nuttigen. De middag luieren we wat en ’s avonds gaan we weer uit eten in de oude binnenstad. Deze keer döner op een terrasje langs de drukke winkelstraat. Ook deze keer weer gesponsord door (o)ma. Dus weer bedankt! Omdat het lekker weer is lopen we nog een stukje door het centrum richting het riviertje dat dwars door de stad loopt.
Daarna lopen we terug naar het hotel en kijken we via de laptop via de TV nog naar het nieuws en 2 voor 12. Een film, die zich afspeelt tijdens de 2e Wereldoorlog, is onze afsluiter van de dag. Morgen weer naar huis.
Vandaag verlaten we ons mooie appartement bij Rosenheim om eerst richting München te rijden. Daar brengen we een bezoek aan Dachau, het bekende concentratiekamp uit de 2e Wereldoorlog. Bij de receptie halen we een audiotour, zodat we onderweg kunnen horen wat er zich allemaal afgespeeld heeft in dit kamp.
Veel van de barakken, in totaal 34, die er oorspronkelijk waren zijn er niet meer. Er zijn nu 2 replica’s geplaatst om een indruk te geven van het wrede leven destijds. In het stenen hoofdgebouw kijken we naar een film en is een uitgebreide tentoonstelling te zien. Hieronder een foto impressie van wat we gezien hebben
Na zo’n 3 uur rondgelopen te hebben, lopen we weer terug naar de auto om onze reis te vervolgen. Ons volgende doel is Neurenberg, waar we de komende 2 nachten een hotel in het centrum geboekt hebben. Dankzij de navigatie rijden we er in een keer naar toe en gelukkig is 1 van de 10 parkeerplaatsen bij het hotel nog vrij, dus hebben we geluk dat we de auto kunnen parkeren. We checken in en brengen onze spullen naar de kamer.
Rond 18:30 uur lopen we naar het oude centrum en zoeken daar een leuk restaurantje. Daar eten we een traditioneel Neurenbergs gerecht met diverse soorten worst, zuurkool en aardappelsalade, uiteraard met een heerlijke bier erbij. Dit alles gesponsord door mijn moeder en Koen zijn oma: “(o)ma bedankt!”.
Het restaurant ligt in een gezellig oud wijkje in het voetgangersgebied van Neurenberg. Wanneer we later verder door de oude binnenstad lopen doet het ons een beetje denken aan Wenen. Morgen gaan we de stad verder verkennen.
Vandaag stond een bezoek aan het Adelaarsnest op ons programma, de reden om zo diep Duitsland in te rijden. Alleen vanwege het slechte weer van de afgelopen dagen, veel regen in de dalen en veel sneeuw in de bergen was het niet mogelijk om het Adelaarsnest te bezoeken. Dus hadden we vandaag een aangepast programma.
We zijn eerst naar de bakker gelopen en konden gelijk een goede blik op de snelstromende rivier werpen. Wat een water stroomt er alleen al door deze rivier.
Bij de bakker kiezen we verse broodjes uit en heeft Koen geheel in Duitse stijl een speciaal broodje uitgezocht. Terug in ons appartement blijkt dat een broodje Wiener Schnitzel met saus te zijn. In combinatie met een croissant en andere broodjes snappen jullie dat we de lunch hebben overgeslagen.
Na de lunch rijden we richting de bergen om een waterval te bezoeken, die via een korte wandeling te bereiken is. De autorit ernaar toe is mooi, met groene weides en uitzicht op de bergen met sneeuw op de toppen.
Bij de Josefsthaler waterval aangekomen parkeren we de auto en lopen we naar de waterval. Dankzij de regen van de afgelopen week voor je overal water stromen en voert de waterval ook genoeg water.
Koen gaat ook de bovenkant van de waterval bekijken via een glibberig pad, reden dat ik onderaan de waterval blijf wachten. Nadat hij daar fotos van heeft gemaakt komt Koen weer veilig bij mij uit.
We lopen weer terug naar de auto en rijden naar een nabij gelegen bergmeertje. Daar is het super toeristisch en om die reden keren we om en rijden we naar het Moorstation Nicklheim. Dit is een gebied waar vroeger veen werd gewonnen, en wat nu een Natura 2000 natuurgebied is. We parkeren de auto en lopen eerst naar het vogel uitkijkpunt. Daar genieten we van het mooie uitzicht.
We lopen verder en nemen de aanwijzing om op het pad te blijven goed ter harte want er staan diverse waarschuwingsborden langs de route om niet van het pad af te gaan i.v.m. giftige slangen. We komen uit bij een uitkijktoren, vanwaar uit we een mooi panorama hebben op het plassen gebied met op de achtergrond de Alpen.
Hierna lopen we weer terug naar de auto en rijden we terug richting ons appartement, om eerst wat boodschappen te doen. Aangekomen bij ons appartement genieten we op ons terras in de zon van het lekkere weer onder het genot van een drankje. En morgen vervolgen we weer onze vakantiereis.
Vanmorgen hebben we een beetje uitgeslapen, want het is toch een vakantieweek, hoewel we veel willen zien. Na het ontbijt stappen we in de auto en rijden we naar Lookout Jackerath Garzweiler Skywalk. Dit is een uitzichtpunt op zo’n 15 minuten van ons verblijf, waar je via een skywalk, letterlijk boven een deel van een open bruinkool mijn staat. De foto’s maken het wel duidelijk.
Het is een enorm oppervlak dat door meerdere machines afgegraven wordt, op zoek naar bruinkool. Dat wordt via lange transportbanden eerst over het terrein van de mijn, en verder via allerlei andere banden zo de energie fabriek ingevoerd. We zijn onder de indruk van hoe groot en uitgestrekt alles is.
Hierna rijden we weer richting Hürtgenwald, om onderweg nog een keer te stoppen bij een 2e bruinkool mijn. Ook deze is immens groot. Alleen wordt hier de bruinkool uiteindelijk per spoor afgevoerd.
We vervolgen onze route en onderweg maken we nog een stop bij een Duits oorlogskerkhof, waar zo’n 3.000 Duitse soldaten liggen begraven. Altijd indrukwekkend om te zien, dat zoveel personen in de we Wereldoorlog het leven hebben gelaten.
We vervolgen onze route en komen weer langs het museum dat vandaag dicht is (alleen op zondag open). We doen diverse pogingen om via meerdere kanten met de auto bij een restaurant te komen, dat in het dal bij een riviertje ligt. Steeds staan we voor verbodsborden of rijden we van het asfalt een onverharde weg op. Maar met de auto bij het restaurant komen (dat vandaag trouwens dicht is) lukt ons echt niet. Dus parkeren we in een klein dorpje boven op de berg en lopen we naar beneden, met de wetenschap dat we ook weer omhoog moeten op de terugweg. Het pad is flink steil, volgens de kaart met rode en een klein stukje zwarte markering voor de moeilijkheidsgraad.
Gelukkig gaat het afdalen me goed af. Bij het riviertje aangekomen zien we een bekende brug, uit een film die we gisteren in het museum hebben gezien.
Koen gaat nog een stukje verder de berg op, terwijl ik bij het bruggetje blijf wachten tot hij weer terug is. Later via een videogesprek krijg ik van Koen mee wat hij allemaal ziet. En gelukkig maakt Koen diverse mooie foto’s. Met een wijds uitzicht op het restaurant.
Ook de beroemde Pfanzerkette weet Koen te vinden, een restant van de strijd die hier plaatsvond en ook veel materieel kostte.
Koen vindt ook de overblijfselen van meerdere schuttersput jes die hier in de winter van 1944 op 1945 zijn gegraven door de Amerikanen. De enige manier waarop met een beetje geluk je niet geraakt werd door vijandelijk vuur.
Nadat Koen weer terug is bij de brug waar ik op hem gewacht heb, lopen we samen verder de route. Die is eerst nog redelijk vlak, daarna moeten we ruim 140 meter stijgen om weer bij ons vertrekpunt, waar de auto staat, uit te komen. Een flinke klim en lekker opgewarmd bereiken we de auto.
Onderweg naar ons verblijf doen we nog boodschappen en rond 18:30 uur arriveren we daar. ’s Avonds kijken we nog een film en morgen gaan we verder Duitsland in.
