Zojuist zijn we veilig geland op Schiphol en daarmee eindigt onze vakantie.

Vanochtend de laatste spullen ingepakt en de camper nog even aangeveegd, nadat we die gisteravond al schoon hadden gemaakt. Van White Rock waren we vlot via een stukje snelweg bij het inleverpunt voor de camper. Hoewel we daar zeker niet de enige personen waren verliep alles heel snel en kort daarop zaten we in de taxi richting vliegveld.

Daar begon het wachten tot 17:50 uur. Eerst nog maar wat gegeten. En omdat hamburgers met patat de afgelopen periode niet vaak genuttigd zijn, kozen we daarvoor.

In de loop van de middag in gecheckt en door de beveiligings controle. Dat ging snel dankzij onze bij geboekte options plus.

Met zicht op het vliegtuig is het nu wachten tot we aan boord kunnen gaan en afscheid nemen van Canada, op naar huis.

Morgen het laatste deel van deze reis.

Vandaag alweer onze laatste echte camper dag. Na Squamish verlaten te hebben rijden we richting Vancouver. De route voert langs de kust en heeft regelmatig mooie uitzichten, waar we ook even stoppen voor een foto. We bereiken Vancouver weer via de mooie brug bij Stanley Park. Vanaf de brug hebben we een mooi uitzicht op de stad en de zee. Het is wel druk onderweg, we denken dan vele mensen uit Vancouver ook genieten van het mooie weer en er daarom op uittrekken. We rijden dwars door de stad en passeren nagenoeg weer ons hotel waar ons avontuur in Canada begon.

Onze bestemming van vandaag is White Rock, onder Vancouver en vlak tegen de grens van de VS aan. We parkeren de camper op een camperplaats vlak bij de kust en worden welkom geheten door een alleraardigste eigenaresse. Deze raadt ons af om naar de grens te lopen en geeft aan dat we veel beter naar de pier van White Rock kunnen wandelen. Zo gezegd, zo gedaan en we wandelen langs het spoor naar de pier. Op onze route komen we een witte rots tegen, alleen is voor ons de vraag of die rots wit geschilderd is, om het plaatsje haar naam te geven. Omdat het mooi weer is, loopt iedereen te flaneren langs de kust, ongelooflijk dat het hier zo lekker weer is, met zo’n 25 graden en een heerlijk zonnetje.

Terug bij de camper drinken we wat en gaan we zo alle spullen inpakken, want morgenochtend moeten we helaas de camper inleveren. Dan zit ons avontuur op de terugvlucht na er helemaal op. Dus we verzamelen even moed om zo aan de slag te gaan om alles weer in de tas en de koffer te proppen voor de terugreis. Hoe die verloopt valt binnenkort te lezen.

Bekijk ook de andere foto’s van vandaag. Hieronder de route van vandaag:

Vanaf onze camping lopen we ’s morgens naar de Nairn Falls, een mooie waterval op ongeveer 15 minuten lopen van de ingang van de camping. We lopen langs een snel stromende rivier met blauw groen water en bereiken de waterval. Het is een mooie waterval die allerlei pot holes heeft gemaakt in de rotsen. Gelukkig lopen we terug in de schaduw onder de bomen, want de temperatuur loopt alweer aardig op.

We vervolgen onze route en rijden naar Whistler, bekend van de Olympische winterspelen van 2010 in Vancouver en dus Whistler, waar alle ski evenementen plaatsvonden. Nadat we de camper geparkeerd hebben lopen we naar Medal Plaza. Het is een drukte van jewelste in Whistler, waar het ook wel een beetje zien en gezien worden is. We lopen de ‘winkelstraat’ op en neer en kijken nog even bij de liften, die ’s zomers ingezet worden voor de mountainbikers. Eerst de bikes in de lift en dan de bikers in de volgende. Boven aangekomen storten zij de berg af.

We verlaten Whisper en rijden richting Vancouver. Onderweg stoppen we nog bij de Brandywine Falls. Een waterval zo uit het boekje. Het water uit de rivier stort 70 meter naar beneden, om daar zijn weg te vervolgen. Wij wilden nog een keertje in een provinciaal park overnachten, alleen is het weekend en helaas voor ons wat het Agnes Lake Park helemaal vol. Gelukkig vinden we nog een plekje even verderop in Squamish, op een gewone camping. Hoewel de plekken groot zijn is het toch wel even anders, want voor ons gevoel kijken we weer bij onze buren op het bord. We doen daarna nog even boodschappen en komen een pand tegen waar de naam van mijn teamleidster Rona op prijkt, met ook nog een mooie spreuk erbij. Nog een paar dagen en dan kom ik mijn collega’s weer opzoeken. Tot die tijd genieten we nog even van Canada en de mooie natuur. Oh ja, nog vergeten te vertellen dat er net buiten Whistler weer een beer langs de weg stond. Iedere keer weer een bijzondere ervaring.

Kijk hier voor alle foto’s van deze dag

Hierboven de route van vandaag.

Na ons ontbijt vertrekken we richting Lillooet. De weg ernaar toe is fantastisch. We rijden door de Cariboo, een gebied met steile hellingen en met daar in het midden de Fraser River, vol met slib en zand. Wanneer we Lillooet bereiken valt ons op hoe droog en warm het is. En dat wordt bevestigd door een wijngaard, waar Canadese wijn wordt gemaakt. In Lillooet bezoeken we de lokale VVV annex museum voor wifi en wat nadere informatie over het plaatsje.

We bezoeken het huis van de voormalige Japanse huisarts, die na een internering en gebrek aan Canadese huisartsen, in de 2^e Wereldoorlog zijn praktijk mocht uitoefenen. In het stadje en de omgeving wonen ook veel First Nation mensen. We doen hier ook nog even boodschappen en later, lunchen we wat op een mooie plek nabij een stuwdam en waar ook de nodige kanalen zijn aangelegd voor de vismigratie.

Verder op de route richting Pemberton, zien we weer te witte toppen verschijnen, die hebben we de afgelopen dagen wat minder gezien. Door de dalen snijden de rivieren zich een weg naar zee, waarbij we af en toe ook diverse meren passeren. Opvallend is het vele drijfhout dat vanaf het meer zich via een trechter de rivier probeert op te komen en daar verstrikt raakt in elkaar. In Pemberton staan we weer op een enorme plek midden in een natuurpark. Hoewel het gelet op het komende weekend drukker is dan anders, zijn er nog genoeg plekken over.

Bekijk ook de andere foto’s van vandaag. Hieronder de route van deze dag: