Vanmorgen zien we meer bewolking dan de afgelopen dagen. We vertrekken na het ontbijt richting Sint Johann. Onderaan de skilift parkeren we de auto en voor de zekerheid nemen we onze regenponcho’s mee in de rugzak. Het is een afwisselende route naar de Eifersbach waterval. Eerst voert de route over een asfaltweg, dat later gravel wordt. Daarna moeten we door een hek en dan begint het echte werk. Over boomwortels stijgen en dalen we.

Hoewel het niet super warm is vandaag is het een flink inspannende wandeling berg op, zeker met het zonnetje erbij. Na verloop van tijd bereiken we onze bestemming, de waterval van Eifersbach.

Nadat we het hoogste punt van de waterval hebben bereikt, zijn er 2 keuzes voor de terugweg. De eerste is zelfde route terug, de tweede is doorklimmen naar de Hornblicksee. We kiezen voor optie 2 en klimmen verder de berg op. Dit deel is goed steil, dus met de nodige inspanning bereiken we het meertje. Omdat we te maken kregen met een bijzonder natuur fenomeen, regen, trekken we onze poncho’s aan. Gelukkig valt de regen mee en kunnen we toch genieten van het bereiken van dit punt op onze wandeling.

We schuilen even omdat het naast de regen ook onweert. Wanneer het onweer weggetrokken is, net als de regen, lopen we weer terug richting het vertrekpunt. Deze terugreis loopt deels over gravelpaden, het laatste stuk weer over verharde wegen. Onderweg hebben we nog mooie vergezichten op de bergtoppen.

Bij de auto aangekomen zetten we onze volgende bestemming in de navigatie: dierenpark Aurach. Bij onze boeking zaten hiervoor toegangskaarten. Na een rit via Kitzbühel bereiken we Aurach waar we een smal en sterk stijgend bergweggetjes nemen naar het dierenpark. We zijn precies op tijd, want de dieren worden gevoederd. Een grappig gezicht om te zien hoe goed de dieren weten wat dit inhoudt. Nog voordat het eten in de voederbakken is geschept, hebben brutale geiten en herten het al uit de bak achter de tractor gegeten

Omdat het inmiddels weer flink is gaan regenen schuilen we bij een afdakje bij de Oehoes. Daarna besluiten we dat we het belangrijkste wel gezien hebben op deze grote kinderboerderij en lopen we met weer onze poncho’s aan, terug naar de auto.

Daarna rijden we weer terug naar ons hotel. Onderweg breekt de zon alweer door en terug in het hotel drinken we nog wat op ons terras, om daarna een spelletje Qwirkle te spelen. Morgen onze laatste vakantiedag in Fieberbrunn.

In de loop van de ochtend rijden we naar het dorpje Au, en parkeren daar de auto voor een rondwandeling langs de rivier de Saalach. Het eerste stuk voert ons eerst over een brug over de rivier, waarna we wat verder van de rivier af richting het plaatsje Lofer lopen. De uitzichten op de toppen zijn erg mooi.

Bij het stadje Lofer aangekomen, komen we bij het traject waar wild-water-kano-varen mogelijk is. Helaas voor ons is de verhuur gesloten (ha ha). De rivier buldert hier tussen de rotsblokken in het water door, zo kunnen we zien vanaf de brug over de rivier. Altijd mooi om te zien.

Daarna lopen we door het kleine stadje, met uiteraard een skilift, sportwinkel, hotel Post, een kerk en nog wat hotels. We lopen door en komen weer bij de rivier uit. Het pad langs de rivier volgen we weer op onze terugweg.

Het is nog even zweten heuvel op voordat we weer bij de auto zijn. Daarna rijden we via Saalfelden en Leogang terug naar ons hotel, waar we op ons terras een ijsje eten. Het weer is vandaag reuze meegevallen. Het is niet zo warm, maar lekker genoeg om in korte broek te wandelen en van de verwachte regen, hebben we slechts een paar druppels gevoeld.

Na het ontbijt drinken we eerst nog koffie op ons terras, met mooi zicht op de hoge bergen. Daarna kleden we ons om, aangezien we er op uit trekken. Deze keer naar het Jakobskreuz, boven op een van de bergtoppen hier in de omgeving. Het is een bezienswaardigheid op zich, met onderin een kapel, en bovenin panorama ruimtes naar de 4 windrichtingen. Maar voordat we er zijn rijden we een kwartiertje met de auto, die we parkeren onderaan de stoeltjeslift. Die brengt ons naar boven, want deze keer lopen we niet zelf naar boven, we laten ons omhoog brengen.

Boven aangekomen gaan we natuurlijk eerst naar het Jakobskreuz, een heus bouwwerk. Binnen nemen we de lift naar de uitzicht ruimtes. En zo zien we achtereenvolgens de bergen met de Kitzbüheler Alpen, de Grossglockner, de Pillersee en zicht richting Sankt Anton.

We sluiten het bezoek aan dit bijzondere bouwwerk af in de kleine kapel die onderin is gemaakt.

Hierna volgt ik het panorama pad, dat over smalle richels voert, Marit neemt het reguliere pad. Onderweg zijn er inderdaad meerdere mooie panorama’s. Ook kom ik er mooie wilde bloemen tegen. Een aantal daarvan heb ik op de foto gezet.

Even later komen we beiden uit bij een klein meertje. Iets verderop staat een bankje waar we genieten van het mooie landschap. Opvallend dat wanneer je even weg bent van de lift en het kruis, je amper nog andere mensen tegenkomt.

Hierna lopen we weer terug naar de lift voor de afdaling naar beneden. Dat lijkt ons toch comfortabeler dan lopend naar beneden. En onderweg maak ik ook nog wat foto’s. Zo in de zomer toch heel anders dan in de winter, wanneer ik op reis ben met de gehandicapten in de sneeuw.

Beneden aangekomen stappen we weer in de auto en rijden we terug naar het hotel. Daar genieten we later op het terras van het restaurant, met uitzicht op het zwembad, van Kaffee und Kuchen. Vanavond na het buffet diner kijken we uiteraard naar ‘onze jongens’, want de voorkeuze zenders 1 t/m 10 op onze TV bevatten alle Nederlandse zenders.

Na het ontbijt gaan we op stap naar de Pillersee, op zo’n kwartier rijden van ons hotel. Daar willen we vandaag een redelijk relaxte wandeling maken. We parkeren de auto bij de start van de route en gaan op pad. De temperatuur is goed, zo’n 18 tot 20 °C als we starten, met een lekker koel briesje. De route gaat over een effen en makkelijk parcours, waar fietsers en wandelaars gescheiden zijn van elkaar.

Hoe verder we van de parkeerplaats komen, hoe rustiger het wordt onderweg. Bij het keerpunt, halverwege, besluiten we een uitstapje te maken naar de Teufelsklamm, ofwel de Duivels kloof. Nou de wandeling ernaar toe was zeker zwaar met een hele snelle stijging. Boven aangekomen moesten we via een bospaadje richting de kloof lopen. Het laatste stuk om de brug bij de kloof te bereiken gaat over een smal pad langs de afgrond. En alle inspanningen blijken meer dan de moeite waard.

Na van het natuurschoon genoten te hebben lopen we over het smalle pad en via het bospad weer terug om daarna weer steil af te dalen. Daar pakken we onze originele wandelroute weer op en lopen we deels over paden door het boerenland en deels door het bos weer terug richting het startpunt.

Onderweg genieten we van het mooie weer, gelukkig wat minder warm dan in Nederland en genieten we ook van de mooie vergezichten. Langzaam zien we de Pillersee weer in beeld komen. En na ruim 9 kilometer bereiken we weer onze auto.

We rijden weer terug naar ons hotel, parkeren de auto in de garage en op ons terras komen we bij, eten en drinken wat en doen verder rustig aan.

Vanmorgen op ons gemak opgestaan en lekker ontbeten in het restaurant. Terug op de kamer ons klaar gemaakt voor een wandeling langs een meertje en naar het middenstation van de skilift. Dus bergschoenen aan, zonnecrème gemeerd en water mee in de rugzak. De wandeling start bij ons hotel en via de parkeerplaats onderaan de skilift vinden we ons pad richting de Lauchsee. De uitzichten onderweg op de Alpen weides en de bergen zijn mooi.

Het eerste stuk van de wandeling is goed te doen. En hoewel de zon al flink warm is, voelen we af en toe een briesje en lopen we soms door een bosgebied. Op ongeveer een kwart van de route wordt de route een stuk steiler en is het flink klimmen geblazen. We stijgen in korte tijd zo’n 350 meter en dat zijn we niet dagelijks gewend.

Het aantal bankjes onderweg is beperkt, dus zijn we blij als uiteindelijk zwetend bij een bankje uitkomen. Daar drinken we het meegenomen water, komen we weer wat op adem en genieten we van het uitzicht.

Onze route gaat verder, nog ca. 100 m stijgen en dan zijn we op het hoogste punt van zo’n 1.200 meter, bij het middenstation van de skilift. Daar hebben we over een stuwmeertje mooi uitzicht op de Alpen toppen, waar nog sneeuw op ligt.

Hierna beginnen we aan een grote afdaling, weer richting ons vertrekpunt. Dit stuk gaat ons gemakkelijker af en na ruim 2 uur beweegtijd bereiken we moe en voldaan ons hotel. Hieronder de route, die we tegen de klok in gelopen hebbenet daar onder het hoogteverloop van onze route.

Op ons terras eten we een ijsje en de rest van de middag doen we rustig aan en lezen we wat. ’s Avonds eten we weer in ons restaurant en de dag sluiten we af met een spelletje Qwirkle.