Ons dorpje ligt op ca. 20 kilometer van Caen, dus tijd om ook die stad te bezoeken. Het is een grote, levendige stad, wat we al merken als we door het centrum rijden. Net buiten het centrum parkeren we de auto en na enkele minuten lopen we door het autovrije deel van Caen. In de stad zijn ook diverse mooie parken.

We lopen door diverse winkelstraten en ook richting de passantenhaven, want via een kanaal is Caen verbonden met de zee. Ook bezoeken we de kathedraal van Caen, waar iemand aan het oefenen is op het kerkorgel, en dat klinkt er goed. In Caen vonden we ook nog een paar markante gevels met bijzonder houtsnijwerk.

Nadat we flink door de stad geslenterd hebben, mede omdat het al aardig warm is, lopen we terug naar de auto. Onderweg doen we nog wat boodschappen bij een enorm grote Leclerc supermarkt. Wat een grote winkels hebben ze toch in Frankrijk, bijna vergelijkbaar met de Walmart in Amerika. Morgen nog 1 dagje in Normandië, daarna keren we weer terug naar Nederland.

Na de actieve dagen de afgelopen tijd, zetten we deze lijn maar door met vandaag een rondwandeling vanuit ons dorp, Colleville-Montgomery. Het is uiteindelijk een wandeling van ruim 10 kilometer, die ons eerst langs velden stuurt en later door het bos.

Daarna voert de route richting de kust en lopen we een stuk parallel aan het water. We stoppen bij een van de bankjes, drinken wat en genieten van het uitzicht. We boffen deze week erg met het lekkere weer.

Via een wandelpad langs en deels door een moerasgebied bereiken we weer ons dorpje. ’s Middags lezen we wat en vanavond gaan we uit eten in het restaurant La ferme Saint Hubert, dat op ca. 15 minuten lopen van ons huis ligt, net voorbij de oude kerk in ons dorp.

Vandaag staat een fietstocht op het programma. Met onze helmen op en wielrenbroek aan, vertrekken we vanaf ons vakantiehuis voor een lange fietstocht, via een kust route naar Arromanche. Ons dorp ligt landinwaarts dus eerst rijden we naar de kust, om daar de route op te pakken. Onderweg komen we meerdere herdenkplaatsen tegen van de strijd en vooral van de slachtoffers van D-Day.

Onderweg doen we inkopen, zodat we straks stokbrood met camembert kunnen eten, en er iets bij hebben te drinken. We fietsen verder en de route voert deels meer landinwaarts, waar het vooral minder vlak is en we soms flink moeten klimmen. Het uitzicht over de uitgestrekte graanvelden is dan wel weer erg mooi.

Wanneer we de eerste resten van de caissons zien van wat ooit de geallieerde invasiehaven was tijdens de 2e Wereldoorlog, weten Marit en ok dat we ons doel van vandaag bereikt hebben. We zijn immers bij Arromanche. Alleen zijn we pas halverwege en moeten we ook nog terug. Dus tijd voor de lunch, die we hebben met uitzicht op de zee en de caissons.

Met nieuwe energie in de benen stappen we weer op voor de terugreis. En die verloopt voorspoedig. We hebben er lekker de vaart in en onderweg stoppen we nog een keer om wat te drinken.

Wanneer we weer richting ons huisje rijden, doen we nog wat inkopen, zoals ijsjes, en thuis aangekomen geeft de kilometerteller aan dat we vandaag 66 kilometer hebben gefietst. Buiten in de tuin genieten we van ons welverdiende ijsje na deze inspanning van vandaag.

Vandaag bezoeken we Bayeux, een oude stad die niet geleden heeft onder de 2e Wereldoorlog en waar een heel lang tapijt is te zien in een museum. Via een mooie rit, door heel veel kleine dorpjes met smalle straatjes bereiken we Bayeux, waar we de auto parkeren en de stad inlopen. Hier passeren we eerst een oude watermolen, voordat we bij het museum zijn, dat in een voormalig seminarie is gevestigd.

We kopen kaartjes, krijgen een audio guide en zijn daarmee klaar om het hele lange tapijt te bekijken, dat in een donkere ruimte is tentoongesteld, om te voorkomen dat het kunststuk verder achteruit gaat.

En ik had het over een lang tapijt, deze is 70 meter lang. Het is meer een soort stripverhaal, maar dan uit een ver verleden. Want het tapijt beschrijft de Battle of Hastings, in 1066. En na deze slag bij Hastings is dit doek gemaakt. In vele scènes worden de aanleiding, de slag zelf en de uitkomst daarvan uitgebeeld. Ongelooflijk dat dit doek al meer dan 1.000 jaar oud is. Hieronder meerdere details van het doek.

Nadat we alle scènes hebben bekeken bezoeken we nog de rest van het museum, met een replica van een boot die de Noormannen destijds gebruikten. We sluiten ons bezoek aan het museum af met een film over het tapijt.

Hierna maken we een stadswandeling door het oude Bayeux. En om de kathedraal kunnen we niet heen. Deze zie je al van grote afstand. Dus na eerst de buitenkant bewonderd te hebben nemen we een kijkje in de kathedraal.

De crypte is het oudste deel van de kathedraal, die in de loop der tijd een aantal keren is herbouwd, na strijd of na brand.

Ook in de kerk, net als overal onderweg, hangen de vlaggen van de bevrijders uit 1944. In de kerk dan die van het Verenigd Koninkrijk, onderweg ook die van de Amerikanen en de Canadezen. We verlaten de kerk en maken onze stadswandeling door Bayeux verder af.

Daarna stappen we in de auto en rijden we daarna weer terug naar ons vakantiehuis. Daar genieten we in de tuin van het lekkere weer en bedenken we wat we morgen gaan doen.

Vandaag eerst boodschappen gedaan in een grote Intermarche. Het valt op dat de prijzen in Frankrijk vergelijkbaar zijn met Nederland, en in ieder geval een stuk lager dan in Wallonië. Omdat er meerdere biertjes in de aanbieding waren, gelijk maar meerdere six-packs in het karretje gezet. Terug bij onze vakantiewoning genieten we in de tuin van een baguette met meerdere soorten kaas.

Daarna stappen we in de auto om eerst te tanken, hier voor € 2,05 per liter en in totaal voor € 94,00. Nog nooit voor zoveel geld getankt. Daarna rijden we langs de kust richting ons huis, en stoppen we om van het uitzicht op zee te genieten.

Thuis aangekomen parkeren we de auto en lopen we een stukje door het dorp naar de Hillman bunker. Dit is een Duits verdedigingscomplex uit de 2e Wereldoorlog, gesitueerd op het hoogste punt in de directe omgeving. Met allerlei bunkers, loopgraven, geschutskoepels. Door de hoge ligging hadden de Duitsers goed zicht op wat er op hen afkwam. De Engelsen, die destijds hier zijn geland op Sword Beach, hebben na een hevige strijd het complex op de Duitsers veroverd.

Terug in het dorp lopen we door naar de bakker die op 200 meter van ons huis zit. We zien dat de bakker morgenochtend open is, dus dat worden verse croissants en een baguette schat ik zo in. Voor nu kopen we iets lekkers, dat bijna als een kadootje wordt ingepakt.

Thuis zetten we koffie en pakken we ons ‘kadootje’ uit en genieten we van al dat lekkers. Na de koffie trekken we de fles open die als welkomst drankje voor ons koud was gelegd door de verhuurder. Dit geeft zo toch wel een echt vakantiegevoel.