donderdag 26 mei 2016 – Vittangi – Moland (Lofoten) (490 km) – Zonnig / 8-15 C
Omdat voor vandaag een lange rit op het programma stond, waren we vroeg uit de veren en nadat alles weer in de auto lag, reden we om 8:15 uur weg uit Vittangi. Een vreemde camping, zeker zo helemaal leeg, maar ja wij hadden onderdak voor een nacht.
We rijden eerst terug naar de E10 want dat is de weg die we moeten aanhouden vandaag, omdat die helemaal doorloopt tot het plaatsje A op de Lofoten.
In Kiruna stoppen we nog even om te tanken en wat boodschappen te doen en als snel vervolgen we onze route, die door een schitterend landschap voert, met vele toppen met sneeuw, blauwe meren en soms zelfs nog gedeeltelijk bevroren meren. Daarna passeren we de grens en zijn we in Noorwegen.
We lunchen op een parkeerplaats met fantastisch uitzicht op de berger, bruggen en sneeuw. Daarna is het weer kilometers vreten, en dan wel over een mooie route. We komen steeds dichter bij de Lofoten en ons huis. Onderweg rijden we door diverse tunnels om van het ene eiland op het andere te komen, dan rijden we weer over bruggen. In Svolvaer doen we nog boodschappen en weten we dat het nog een halfuurtje rijden is naar ons vakantiehuis.
Daar arriveren we rond 16:45 uur en sturen we Eric, de eigenaar van het huis, een sms dat we gearriveerd zijn. Niet veel later komt Eric, hij heet ons welkom en geeft een rondleiding/uitleg over het huis. Ook heeft hij allerlei tips voor ons om de komende tijd te bekijken. Bettina, de eigenaresse heeft als welkom voor ons een heerlijke pruimentaart gebakken, dat is voor vanavond bij de koffie.
Na alle uitleg laden we de auto uit en hoeven we die de komende week niet dagelijks weer in te pakken. Nadat alles een plekje heeft gekregen, genieten we van het uitzicht vanuit ons huis, met direct zicht op de bergen en de zee en deel van de Lofoten. We eten heerlijk zalm, die we eerder gekocht hebben.
Na het eten krijgen we via whatsapp van Eric door dat er een bruinvissen en een zeehond voor ons huis in het water zitten. We pakken de verrekijker en lopen dan naar buiten naar de waterkant, over een zompig pad van enkele honderden meters. De zeehond en enkele van zijn vrienden zien we meermaals boven komen, de bruinvissen hebben we niet meer gezien. Hierna lopen we terug naar ons huis, terwijl het nog gewoon licht is buiten. Benieuwd wat morgen ons zal brengen.