Wagon van Compiègne

Dag 3 – 30 km – zwaar bewolkt – 18°C

In het dorp waar ons appartement staat halen we eerst croissants en een stokbrood bij de bakker, die op 400 meter van ons zit. Na het ontbijt rijden we naar het bos van Compiègne, waar een historische gebeurtenis heeft plaatsgevonden. Het is plek waar de Duitsers aan het einde van de 1e Wereldoorlog capituleerden. Zij deden dit in een speciaal daarvoor geschikt gemaakte restauratie-wagon, die in gebruik was bij de Franse maarschalk Foch. Hier hebben de Duitsers hun handtekening gezet voor een onvoorwaardelijke capitulatie, met verlies van veel land en allerlei andere beperkingen. Maar na 4 jaar bloedige oorlog was dit wel een glorieus moment voor de Fransen en de Geallieerden.

De Fransen hebben hiervoor later een speciaal gebouw neergezet, waar de wagon binnen een plekje kreeg. En er is ook een mooi museum bij gemaakt. Mooi opgezet waren de diverse opstellingen waar we stereo foto’s konden bekijken van alle facetten van de oorlog.

De Duitse capitulatie in 1918 is slechts het halve verhaal, want na de uitbraak van de 2e Wereldoorlog en de snelle opmars van de Duitsers, waren het de Fransen deze keer die in de wagon de capitulatie van het Franse leger moesten tekenen, onder het toeziend oog van Adolf Hitler. Hij had speciaal voor dat moment een deel van de voorgevel van de loods laten slopen, zodat de wagon weer op dezelfde plek als in 1918 kon staan en nu Duitsland (zo bleek later tijdelijke) winnaar was. De wagon is later op transport naar Berlijn gezet en daar verloren gegaan, zodat er nu een replica staat, die wel een goed beeld geeft. Bij het museum stond ook nog een tank of wat daar oor moest doorgaan uit WO1 en ook een taxi, waarmee destijds veel Fransen naar het front werden getransporteerd.

Via het monument van Maarschalk Foch lopen we terug naar het parkeerterrein en stappen we in de auto om naar het centrum van Compiègne te rijden. Voor het kasteel van Compiègne parkeren we de auto en lopen we via een soort tunnel onder het kasteel, waar vroeger waarschijnlijk de paard en wagons doorheen gingen naar de uitgestrekte tuinen van het kasteel.

Daarna lopen we nog door het centrum van Compiègne. Alleen is het vandaag Victory in Europe Day en zijn vele winkels gesloten, waardoor het redelijk rustig is in de stad. In de stad diverse vakwerkhuizen en een mooi oud gemeentehuis.

We lopen terug naar de auto, rijden naar een grote supermarkt, die wel open is, en doen daar onze boodschappen. Terug in het appartement kijken we naar de oorlogsfilm ‘Im westen nichts neues’, die gaat over de strijd aan het front in Frankrijk tijdens de 1e Wereldoorlog. Een heel toepasselijke film voor de reis die we maken.


Langs monument en museum

Dag 2 – 240 km – zonnig, bewolkt en weer zonnig – 19°C

Vanmorgen, na een goede nachtrust, genieten we eerst van het uitgebreide ontbijt in ons hotel. Croissants, gewone en chocolade versies, crêpes, kaasjes e.d. het is er allemaal en we laten ons dat goed smaken. Rond 10 uur rijden we weg om in Duinkerken nog even boodschappen te doen. Een baquet, beleg en water voor onderweg.

Rond 13 uur arriveren we bij Memorial de Thiepval. Dit monument is opgericht voor de gevallen soldaten uit de Grote Oorlog ofwel de 1e Wereld Oorlog. Van deze soldaten is slechts nog alleen een naam bekend is. Zij hebben niet zoals de andere soldaten die omgekomen zijn, een eigen graf maar enkel dit herinnerings monument.

We lopen naar het monument en worden geraakt door de vele namen. We maken een kleine inschatting en komen op zo’n 76.000 militairen die hier herdacht worden. Later lezen we dat het er 72.000 zijn.

Hierna brengen we een bezoek aan het museum dat hier is. Een korte film vertelt het verhaal van de enorme strijd die hier tussen 1914 en 1918 is gevoerd tussen de Geallieerden en de Duitsland en alle ellende die dat heeft gegeven.

Leuk feitje, toen we naar het monument liepen, vertelde Koen dat hij hier al eens eerder is geweest met een vriendin van hem. We verlaten deze locatie en rijden over regionale en provinciale wegen naar onze volgende stop, het oorlogsmuseum in Péronne. Eerst eten we ons stokbrood op, voordat we het museum ingaan. En ook hier is Koen al eerder geweest. Koen geeft aan dat nu we er toch zijn, hij nog wel een keer naar binnen wil.

Eerst bezoeken we het deel van het museum dat gaat over het oude kasteel/de burcht. En zo wordt ons duidelijk dat al sinds de Middeleeuwen strijd geleverd wordt in deze regio. Daarna bezoeken we het museum dat gaat over 1914-1918. Het is een bijzondere manier van objecten tentoonstellen. Kijk zelf maar.

We kijken ook nog naar een film, alleen is die helaas alleen in het Frans en niet ondertiteld. Wel bijzonder omdat op vele plekken ook uitleg in het Engels, Duits en Nederlands is te vinden. We laten het kasteel vor wat het is en lopen deels langs het water van de Somme terug naar de auto.

Bij de auto aangekomen stappen we in en vertrekken we voor onze laatste etappe vandaag, op naar ons appartement, waar we de komende 2 nachten slapen. Het was even zoeken, maar nadat we de auto voor de deur, pal op de stoep langs de doorgaande weg door het dorp hebben geparkeerd, openen we het sleutelkluis je voor de sleutel. Ons appartement is op de 1e etage en het moet gezegd, dat ziet er prima uit.

Een mooie huiskamer met supergrote tv en een goede keuken, verder 2 slaapkamers, dus helemaal mooi. Nadat we wat gedronken hebben maakt Koen met het nodige improvisatie talent een heerlijke pasta maaltijd. ’s Avonds sluit ik mijn laptop aan op de TV en kunnen we Formule 1 kijken.


Duinkerken

Dag 1 – 290 km – 18 °C – zonnig, later lichte regen

Vanmorgen rond kwart voor negen neem ik afscheid van Marit (voor 1 week) en rijd ik naar Voorschoten om Koen op te halen. Nadat Koen zijn spullen in de auto staan vertrekken we richting noord Frankrijk. Het is rustig onderweg en na een korte koffiestop in België, rijden we Frankrijk binnen om rond 13 uur bij het museum Duinkerke 194p over operatie Dynamo aan te komen. Dit museum vertelt het verhaal van de evacuatie van Engelse en Franse troepen uit Duinkerken naar Engeland aan het begin van de 2e Wereldoorlog. Onder dreiging van de Duitse aanvallers wist men eind mei, begin juni in enkele dagen tijd ruim 340.000 manschappen te evacueren.

Nadat we alles goed bekeken hebben, verlaten we het museum en lopen we naar de boulevard van Duinkerken. Deze is een beetje vergelijkbaar met Scheveningen en met het weer, inmiddels bewolkt met lichte regen, ziet het er niet echt uitnodigend uit.

We lopen weer terug naar de auto en rijden naar ons hotel om daar in te checken. Dit gaat heel snel en onze kamer, min of meer een appartement is prima voor 1 nacht. We hebben vanuit onze kamer zelf uitzicht op een van de vele havens in Duinkerken.

Na verloop van tijd lopen naar het compacte centrum van Duinkerken. Via een aantal bruggen langs havens bereiken we het centrum. Daar bezoeken we uiteraard eerst de kathedraal om daarna op een terrasje van een biertje te genieten.

Helaas kunnen we daar niet eten dus zoeken we een andere plek waar dat wel kan. Ik een soort pub hebben we meer succes. Daar wordt ons eerste het lokale bier aanbevolen van de brouwerij Quatre Ecluses ofwel de 4 sluizen. Heerlijk bier. Ook bestellen we ieder een Empire State Burger, een echt grote hamburger met frietjes. Hiervoor hadden we een sponsor in Nederland. Bedankt Ma, we hebben er heerlijk van gegeten ! Hierna lopen we op ons gemak terug naar ons hotel, waar we nog een filmpje kijken op onze hotel kamer.