Vandaag eerst boodschappen gedaan in een grote Intermarche. Het valt op dat de prijzen in Frankrijk vergelijkbaar zijn met Nederland, en in ieder geval een stuk lager dan in Wallonië. Omdat er meerdere biertjes in de aanbieding waren, gelijk maar meerdere six-packs in het karretje gezet. Terug bij onze vakantiewoning genieten we in de tuin van een baguette met meerdere soorten kaas.

Daarna stappen we in de auto om eerst te tanken, hier voor € 2,05 per liter en in totaal voor € 94,00. Nog nooit voor zoveel geld getankt. Daarna rijden we langs de kust richting ons huis, en stoppen we om van het uitzicht op zee te genieten.

Thuis aangekomen parkeren we de auto en lopen we een stukje door het dorp naar de Hillman bunker. Dit is een Duits verdedigingscomplex uit de 2e Wereldoorlog, gesitueerd op het hoogste punt in de directe omgeving. Met allerlei bunkers, loopgraven, geschutskoepels. Door de hoge ligging hadden de Duitsers goed zicht op wat er op hen afkwam. De Engelsen, die destijds hier zijn geland op Sword Beach, hebben na een hevige strijd het complex op de Duitsers veroverd.

Terug in het dorp lopen we door naar de bakker die op 200 meter van ons huis zit. We zien dat de bakker morgenochtend open is, dus dat worden verse croissants en een baguette schat ik zo in. Voor nu kopen we iets lekkers, dat bijna als een kadootje wordt ingepakt.

Thuis zetten we koffie en pakken we ons ‘kadootje’ uit en genieten we van al dat lekkers. Na de koffie trekken we de fles open die als welkomst drankje voor ons koud was gelegd door de verhuurder. Dit geeft zo toch wel een echt vakantiegevoel.

Rond 9 uur vertrekken van ons vakantiehuis in de Ardennen richting Normandië, voor onze 2e vakantieweek. Na een lange rit arriveren we omstreeks 6 uur in de middag bij ons vakantieverblijf in Colleville-Montgomery. Het is een deel van een complex, de eigenaar woont naast ons.

Het is een leuke vakantie woning voor de komende week voor ons beiden. We pakken alle spullen uit, zetten de fietsen in de berging en daarna is het tijd om buiten wat te drinken in de tuin, want het is lekker warm buiten.

’s Avonds stappen we nog op de fiets en rijden we richting zee, een fietstocht van ca. 15 minuten. Langs de kust loopt een fietspad, wat we een stuk volgen. Na verloop van tijd keren we om want de lucht wordt steeds dreigender. Gelukkig komen we droog thuis en drinken we nog koffie buiten in de tuin. Kijken wat het morgen wordt.

Vandaag onze laatste volle dag in de Ardennen en omdat het weer mee valt, rijden we naar Malmedy om te wandelen. We parkeren de auto weer langs de RAVeL en starten onze wandeling over de Kruisweg, die loopt van de kathedraal naar een kapelletje boven op een berg.

Het is een forse steile klim door een groene natuur. We horen op afstand de stad nog, maar ook horen we veel vogels. De tocht wordt nog zwaarder met een trap op onze route.

Boven komen we uit bij het kleine kapelletje. Die is niet echt het fotograferen waard. Zo wel de vlakbij gelegen Belvédère, met uitzicht op Malmedy. Dus tijd voor een foto momentje.

We lopen verder, eerst nog een stukje verder omhoog door het bos, om daarna uit te komen op een weg die redelijk vlak ligt. De uitzichten op het Ardenner landschap zijn mooi.

Hierna gaat onze route steil naar beneden en komen we uit bij een grote leiding, die drinkwater naar Malmedy transporteert. Deze leiding volgen we een heel stuk.

Daarna gaat het weer fors omhoog, dus dat is weer even zweten, want inmiddels is het gewoon mooi zonnig weer geworden. Dan beginnen we aan de ‘grote afdaling’ richting Malmedy en komen we uiteindelijk uit bij de kathedraal, die we gisteren in de stromende regen bezocht hebben. Nu met een zonnetje en blauwe lucht ziet dat er toch vriendelijker uit.

Hierna lopen we via het centrum van Malmedy terug naar onze auto. Onderweg naar huis vallen er alweer wat druppels, dus mogen we van geluk spreken dat het tijdens onze wandeling mooi weer was. Omdat we morgen vertrekken richting Normandië, pakken we alvast het meeste in. ’s Avonds genieten we tijdens het Golden hour nog eens van het mooie uitzicht bij ons vakantiehuis.

Vandaag regent het de hele dag, dus geen dag om te wandelen of te fietsen. Daarom rijden we naar museum december 44. Een museum gewijd aan de strijd tijdens het Ardennenoffensief, in december 1944. In de regio waar we deden in 1944 de Duitsers een laatste ultieme poging die gelukkig mislukte om de Geallieerden te verslaan.

In het dorpje La Gleise, vlakbij Stoumont, is hard gevochten en in de jaren daarna is er zoveel gevonden en verzameld dat daarmee een museum is ingericht. Een klein museum met een zeer interessante collectie.

Voor het museum staat een Duitse tank, die na de aftocht van de Duitsers hier is achtergelaten. In het museum kijken we een film, die een goed beeld geeft van de harde strijd in de Ardennen. De diverse vitrines nemen ons terug in de tijd.

Nadat we alles gezien hebben stappen we, nog steeds in de stromende regen, in de auto en rijden we naar Malmedy. Daar parkeren we de auto langs de route, die we eerder gefietst hebben, en lopen we in de regen, maar onder onze paraplu’s naar de kathedraal van Malmedy. Een enorm gebouw voor deze plaats.

Hierna rijden we terug naar ons vakantiehuis en hopen we dat het weer morgen beter is.

Hoewel het niet echt mooi weer is, doen we de wandelschoenen aan en rijden we naar Trois Ponts, om de auto te parkeren bij het kerkhof en startpunt van een wandeling rondom het stuwmeer van Coo. Het eerste stuk is makkelijk, eerst vlak/licht stijgend en daarna sterk dalend richting het stuwmeer. Het is alleen jammer dat het begint te regenen, zodat we onze regenjassen aan moeten.

In Coo aangekomen lopen we richting de bekende watervallen. Die stellen wel enigszins teleur na alle andere watervallen die we eerder gezien hebben. Zo ook de directe omgeving die bestaat uit oubollige restaurants en Plopsa land, dat trouwens gesloten is. Hier wil je zomers niet gevonden worden.

We vervolgen onze route, die dit deel nog vlak is en ons over de stuwdam voert. Het valt ons op dat er nog wel wat water in het stuwmeer bij kan.

Onze route gaat verder en na verloop van tijd gaat het pad steil omhoog. Wat een klim. Worden we nog ingehaald door een grote vrachtwagen, die spullen voor hoogspanningsmasten omhoog brengt. We klimmen door en na een klim ruim 200 meter omhoog komen we gelukkig op een vlakker deel van de route.

Na enkele kilometers bereiken we weer de auto en hebben we ondanks de regen af en toe lekker gewandeld.