Vanmorgen ging om 7 uur de wekker, hoe zo vakantie. Het is voor een goed doel, want vandaag verplaatsen we ons naar onze 2e bestemming: Idre. Dat is een rit van 530 kilometer met 10 kilometer snelweg en voor de rest allemaal kleinere wegen. Omdat we gisteren al het grootste deel ingepakt hadden, kunnen we snel vertrekken zodat we even voor half negen wegrijden. We tanken eerst nog even in Hamburgersund en daarna gaat het gas erop.

Onderweg stoppen we een aantal keren. Eerst voor koffie en natuurlijk het uitzicht.

We vervolgen onze route en al snel komen we op bekend terrein, waar we al een aantal keren eerder hebben gereden. Zo maken we ook nog een stop bij Dutch Mountains. Een bekende plek voor zowel Wouter en Koen, omdat we daar vaak een stop maakten, zowel in de zomer als in de winter.

We doen onderweg nog wat boodschappen en rond half vijf bereiken we de camping in Idre. We parkeren de auto en daar begroeten we Peter en Sylvia. Het voelt alsof we niet weggeweest zijn. We krijgen een drankje aangeboden en kletsen heel wat bij.

Daarna gaan we naar onze hut, de vertrouwde hut met de Eland, waar we al vaak hebben gezeten. Nadat alles uitgepakt is, genieten we voor de hut met een drankje van het lekkere weer. Hopen dat dat zo blijft.

Vandaag een laatste dag in ons eerste vakantiehuis. We doen weer rustig aan, zorgen ervoor dat de kleren weer schoon in de tas gaan en na de lunch lopen we richting de slotruïne, die hier vlakbij ligt. De uitzichten zijn wee adembenemend en vandaag is het zowaar zo goed als onbewolkt, waardoor alles er nog mooier uitziet.

Via een stukje weg zien we het bord dat naar de ruïne wijst. Dat pad lopen we op en al snel volgen er borden met allerlei uitleg over de strijd die hier gevoerd is tussen Noren, die dit gebied eerst onder controle hadden, Zweden en Denen. Er is hier heel wat afgevochten voordat het definitief Zweeds gebied is geworden. Van het slot is nagenoeg niets meer over, dus alleen met enige fantasie zie je hier boven op de rotsen een machtig slot staan, dat zeer strategisch lag. Het uitzicht is wel weer mooi.

Wanneer we rondlopen boven op de rots hebben we ook goed uitzicht op de plek waar ons vakantiehuis staat. Op de foto hieronder is dat het gele huis met klein huisje ernaast net even links van het midden van de foto. Hierna lopen we weer naar beneden richting het dorpje.

In het dorpje lopen we nog naar de haven, waar allerlei zeilboten liggen. In het hoogseizoen zal het hier echt druk zijn. Nu zien we een enkele zeilboot binnenkomen.

Terug bij ons huis gaan we met onze Ereader buiten zitten in het zonnetje en genieten we van het mooie weer. Na het avondeten pakken we de auto voor het grootste deel weer in en maken we het huisje schoon. Dat scheelt morgenochtend weer, want dan vertrekken we naar Idre. Met een mooie zonsondergang genieten we nog even van de mooie omgeving.

dag 5: dinsdag 7 september – half bewolkt – 18 °C – Fjällbacken – 25 km

Vandaag staat een wandeling op het programma, die je gedaan moet hebben in deze regio. Dat is de wandeling die voert door de Kungskliftan ofwel door de Koningskloof. We rijden daarvoor naar Fjällbacken en parkeren daar de auto bij het startpunt van onze wandeling. Daar hebben we gelijk al een mooi uitzicht op zee.

Het eerste stuk van de wandeling is makkelijk en voert ons door het stadje, dat in het hoogseizoen overspoeld wordt met toeristen. Hoe anders is dat nu, waar we alleen inwoners van het stadje tegenkomen, die ons vriendelijk gedag zeggen. Na verloop van tijd verlaten we de doorgaande weg en komen we uit bij het begin van de Koningskloof. Dat begin is mooi gemarkeerd met een heuse boog.

Hier beginnen we aan een forse klim, eerst via diverse trappen, en daarna over rotsblokken, waarbij de kloof al snel zich aanmeld. Ongelooflijk dat dit natuurlijk is ontstaan. Maar dat is nog niet alles, want even verder op liggen er boven op de kloof grote rotsblokken waar we onderdoor moeten lopen. Gelukkig liggen de rotsblokken stevig en durven we het wel aan.

Om de route te vervolgen moesten we een aantal trappen nemen om boven op de rots te komen. Een hele klim, waarbij we blij waren om boven aan te komen. Daar werden we wel beloond op een mooi uitzicht op de baai. Reden om daar zittend van te genieten.

De Zweed die we hier tegen kwamen vertelde ons dat we het zwaarste deel van de wandeling achter ons hadden en dat het hierna alleen nog maar bergaf was, zonder steile stukken. Waarschijnlijk lopen wij een andere route want er komen nog wel wat klimmetjes volgens de kaart. Maar het moet gezegd de komende kilometers zijn relatief makkelijk.

We lopen verder langs boerenweggetjes en door bossen en op een gegeven moment zien we een dier de boom in schieten. Wanneer we goed kijken zien we dat het een eekhoorn is. Even later gaat deze zodanig zitten, dat het lijkt alsof hij poseert voor de foto.

We lopen door en via allerlei bospaden komen na verloop van tijd weer bij de zee uit en dat is voor ons het signaal dat we bijna bij de auto zijn. Na een wandeling van drie uur en 12 kilometer bereiken we voldaan de auto. Dat was weer een mooie wandeling!

Bekijk via deze link alle foto’s in het fotoalbum van deze vakantie

dag 4: maandag 6 september – half bewolkt – 18 °C – 50 km

Vandaag staat in het teken van petrogliefen. Het woord petroglief is afkomstig van het Griekse woord petros “steen” en glyphein “kerven”. En dat gaan we vandaag zeker zien. We rijden, na rustig aangedaan te hebben rond 12 uur richting het museum, wat het centrale hart vormt van het wereld erfgoed over de petrogliefen. Na een half uurtje rijden parkeren we de auto en lopen we naar het museum, waar de toegang ook nog eens gratis is.

In het museum krijgen we een goed beeld van de mensen die hier lang geleden in de bronstijd woonden. Sowieso stond de zee toen minstens 15 meter hoger. Bijzonder omdat ander grote delen van het gebied dan onder water zouden staan. We lopen door het museum naar de achterkant waar we uitkomen op een boerderij uit de bronstijd. Daar zijn een aantal hutten en huizen nagebouwd om een idee te geven van de manier van leven in die tijd.

We lopen verder door het museum park, waar het op enkele bezoekers na, zeer rustig is. Via een mooi pad komen we na een korte wandeling weer uit bij de voorkant van het museum. Vanaf daar lopen we richting de weg die we oversteken, want aan de overkant van de weg zijn vele petrogliefen. De rotsen hier lenen zich er goed.

Het is fascinerend om te zien hoeveel afbeeldingen er bewaard zijn gebleven. We lopen nog een pad omhoog om uit te komen op hert hoogste punt hier in de omgeving en daar is een grafheuvel gemaakt door de makers van de petrogliefen. Hoog op de berg, dicht bij de goden.

Hierna lopen we terug naar de auto, om even verder op deze weer te parkeren. want ook daar zijn weer allerlei bijzondere dingen te zien. We dachten dat in die tijd ook al aandacht was voor Covid, zie de 2e foto hieronder. Nadere bestudering van de uitleg leerde ons dat het de manier was waarop in die tijd de zon werd weergegeven.

Na ook dit gebied verkend te hebben, rijden we naar een parkeerplaats zo’n 4 kilometer verder op, waar we de auto parkeren om een rondwandeling van ruim 5 kilometer te maken langs meerdere sites met petrogliefen. Het is eerst een mooi pad, langs een akker en al snel zien we weer nieuwe tekeningen op de rotsen. En om te bewijzen dat we allebei deze reis mee zijn, een selfie van ons.

We lopen verder en opvallend genoeg komen we de hele wandeling geen andere mensen tegen. De route voert langs velden en enkele grote boerderijen.

Het fenijn zit hem in het laatste deel van de wandeling. Want de volgende plek is een uitzichtpunt en dat betekent klimmen. Nu is het prima wandelweer, niet te warm niet te koud, maar is het toch nog even zweten voor ons. Boven aangekomen is het uitzicht weer mooi en de moeite waard.

Daar zien we ook de laatste petrogliefen van vandaag, en deze zijn niet rood ingekleurd, waardoor het goed kijken is wat er is afgebeeld.

We beginnen aan de afdaling naar de auto en bereiken na een wandeling van ruim een uur het parkeerterrein, waar we nog steedse enige auto op de parkeerplaats zijn.

We stappen in de auto en via de ICA supermarkt in Burgersund bereiken we weer onze vakantiewoning.

dag 3: zondag 5 september – half tot zwaar bewolkt – 18 °C – Slottet <> Rossö – 100 km

Na het ontbijt maken we ons reisvaardig en trekken we de wandelbroek en de wandelschoenen aan. We willen een wandelroute lopen in een deel van het nationaal park Kosterhaved. Via een mooie route over regionale wegen bereiken we de parkeerplaats, die ook het startpunt is van onze wandeling vandaag. We hebben een route gekozen over het schiereiland Kackholmen. Al snel verlaten we de gewone paden en lopen we langs een baai.

Even later lopen we weer door een stuk bos en vindt Marit het tijd geworden dat ik ook een keer op de foto wordt gezet, dus zo gezegd zo gedaan. Is er in ieder geval bewijs dat ik ook mee was deze zomervakantie in Zweden.

Al snel wordt de wandeling een stuk moeilijker en moeten we klauteren over de rotsen en de losliggende keien. Het is lastig om een goed pad te vinden, duidelijk is wel dat we de kustlijn moeten volgen. Er zijn geen zijpaden die iets makkelijker te belopen zijn.

Dus zoeken we voorzichtig hoe we hier het beste kunnen lopen. Als we even later langs de waterlijn op het zand kunnen lopen vinden we dat niet erg. Aan de andere kant het is wel een prachtig gebied met mooie uitzichten op de vele eilanden die hier liggen. Op een bepaald punt zien we dat er een echt gemarkeerde wandeling is, dus volgen we die. En die gaat eerst door het bos, even later staan we weer op de rotsen, met dit verschil dat we nu de routebordjes als oriëntatiepunten hebben.

Dat dit een gewaardeerde plek is, ook voor Zweden, blijkt wel uit een aantal picknick plaatsen waar je zelf een vuurtje kan maken om je vers gebakken vis of geraapte schaaldieren op te eten. En dat wordt nog eens extra benadrukt door de aanwezige hulpmiddelen hiervoor.

We vervolgen onze route en houden na verloop van tijd een stop om wat te drinken en te eten. Ondertussen genieten we van het uitzicht en de bijzondere rotsen om ons heen. Vlakbij waar wij zitten zien we de bergkristal zitten tussen de rotsblokken. Een bijzonder gezicht.

Na 2 uur wandelen eindigen we weer op een strandje bij de parkeerplaats. Daar zetten we een route in Google Maps om weer terug te rijden naar onze vakantiewoning. Via een aantal mooie havenstadjes bereiken we weer ons huis, en daar krijgen we net mee dat onze Max heeft gewonnen en toegezongen wordt door Davina Michelle. Al met al weer een mooie dag met de nodige beweging.