Vandaag is het mooi weer. Blauwe luchten, groene bergen en hellingen, zon en een frisse wind. Na het ontbijt stappen we in de auto en rijden we naar het Naturum, een museum dat ingaat op de natuur hier in de omgeving. Duizenden jaren geleden stond de zee hier 65 tot 265 meter hoger dan vandaag en stond de hoogste berg hier, de Skuleberget, bijna onderwater. Door het gewicht van gletsjers van ruim 3 kilometer dik, werd het land naar beneden gedrukt. Nu stijgt het land hier nog steeds en het hardst op de wereld.

Na het museum rijden we naar de stoeltjeslift, daar parkeren we de auto en kopen we een enkeltje naar boven.

Boven aangekomen lopen we naar het uitzichtpunt en genieten van het mooie uitzicht op zo’n 265 meter boven zeeniveau.

Bij het uitzichtpunt start ook een wandeling rond de top van de Skuleberget. Eerst over mooi aangelegde wandelpaden, later moeten we klimmen en dalen over de rotsen en via kleine trappen.

Wanneer we rond zijn en weer bij de kabelbaan staan hebben we de keuze om af te dalen via een gemarkeerde routes of via het kabelbaan pad. We kiezen voor het laatste en dat blijkt toch een steile afdaling te zijn en uiteindelijk komen we onderaan bij de lift weer uit. Daar drinken we wat water en genieten we nog even van het mooie weer en het uitzicht.

In het stadje doen we later nog wat boodschappen, waaronder drop ijsjes. Die eten we even later op het terras van ons vakantiehuis, waar we heerlijk in de zon zitten. Omdat het zulk lekker weer is, bakken we later pannenkoeken buiten, die we steeds gelijk opeten. Wanneer om half zeven de zon achter de bomen verdwijnt, koelt het snel af. We gaan naar binnen, en tijdens het koffiedrinken kijken we gelijk naar de Covid persconferentie. Want via de laptop, wifi en de beamer, die hier hangt, kunnen we naar de Nederlandse zenders kijken en blijven we op de hoogte wat er allemaal speelt in Nederland en de wereld.

Vanmorgen ging de wekker vroeg, want het is weer een reisdag. Nadat we ontbeten hebben pakken we alles in en wordt de hut schoon gemaakt.

We rijden naar de receptie en na betaald te hebben nemen we afscheid van Peter en Sylvia. Het was voor mij de 10e keer op deze camping, 5 keer in de zomer en 5 keer in de winter. Om 8:30 rijden we weg richting de hoge kust, aan de Botnische Golf, aan oostkant van Zweden. Het is koud vandaag met veel wind en tijdens de koffiestops trekken we een extra vest of jas aan.

En de picknick plaatsen zien er altijd goed uit, met een mooie achtergrond. De route is afwisselend, zo rijden we over brede wegen, slechte wegen, smalle wegen en onverharde wegen. Overal geldt wel dat het enorm rustig is en we soms meer dan 10 minuten geen tegenligger tegenkomen

Onderweg maken we nog een stop voor boodschappen bij een Duitse supermarkt. Daarna rijden we langs de kust richting ons 2e vakantiehuis, met mooie uitzichten en een enorme brug.

We komen om 16 uur aan bij ons vakantiehuis en krijgen we een korte toelichting op de apparatuur in het huis door de ouders van de verhuurder. Zij wonen naast ons vakantiehuis. Nadat we alle bagage uit de auto hebben gehaald en een plekje hebben gegeven in het huis, is het tijd voor een drankje op ons terras, in de zon zowaar. Daar hebben we een fantastisch uitzicht op de zee.

De komende week verblijven hier, in Kaxed, bij Dockstra, zo’n 125 kilometer ten noorden van Sundsvall.

Vannacht en vanmorgen regende het helaas, dus deze we rustig aan. Rond 12 uur stapten we in de auto voor een ritje door de omgeving. We reden Idrefjall op, de berg waar we in het verleden gingen skiën en verbaasden ons over de vele vakantiewoningen die er bij gebouwd zijn en nog steeds worden.

Omdat er nu verder niets te beleven valt in dit wintersportdorp rijden we verder richting Nipfjallet, de hoogste berg hier in de omgeving. Onderweg passeren we de Trollenweg. Het bizarre is dat je denkt dat weg omhoog gaat, maar wanneer je de auto in zijn vrij zet, rijdt deze achteruit.

We rijden door tot de parkeerplaats maar omdat het er regent en hard waait maak ik alleen een paar foto’s en stappen we weer in.

Daarna rijden we weer terug en via een zogenaamde onverharde weg vervolgen we onze route en rijden we een rondje van ruim 50 kilometer door de omgeving.

Op de camping aangekomen lunchen we wat en even later komt Sylvia vragen of we nog een drankje komen drinken bij de open haard. Daar zitten ook nog 2 andere Nederlanders, die we al eerder ontmoet hebben en met elkaar hebben we een gezellige middag. Morgen trekken we weer verder naar onze volgend vakantiehuis.

Vandaag staat in het teken van de …. bananendozen. En ik denk dat dit wel enige uitleg behoeft. Na het ontbijt en douchen staan Marit en ik gesteld om te gaan wandelen in de omgeving. Voordat we wegrijden lopen we langs de receptie om 2 presentjes af te geven aan Peter en Sylvia. Een fles wijn en overjarige boeren kaas. Daar horen we dat Peter elders op de camping druk bezig is om hout dat eerder gezaagd en gekliefd is en onder een zeil ligt, in bananendozen te doen om op te slaan nabij hun huis. Alleen ligt hier circa 4 kubieke meter hout die het liefst vanavond verplaatst moet zijn, vanwege de naderende regen. Dus bieden we aan om te helpen. Of we nou zweten van het wandelen of het helpen met hout te verplaatsen is ons om het even en zo kunnen we ook nog een helpende hand bieden. Dus wij ook aan de slag om het hout in de bananen dozen te doen, de dozen in de bus te zetten en net de bus naar het huis te rijden om daar de dozen op te stapelen.

Nadat we een buslading vol hebben verplaatst, krijgen we koffie aangeboden, wat we in het zonnetje en met een chocolaatje nuttigen. Daarna gaan we weer verder en na enkele uren zijn de dozen en het hout op en hebben we alles weggewerkt. Alles is ook inmiddels verplaatst, en nadat we ook de oude pallets hebben opgestapeld zit de klus voor vandaag erop. Als dank krijgen we champagne aangeboden en kletsen we heerlijk bij met Peter en Sylvia. Ondertussen heb ik nog een salami worst en een pakje Tuc gehaald, want dat gaat er naast het glas champagne ook wel in.

We eindigen de dag voor de hut zittend en genietend met een kop koffie van het uitzicht en het (nog) lekkere weer.

Vanochtend werden we wakker met het geluid van regen op het dak van de hut. De weersverwachting gaf het gisteren al aan en helaas klopt die deze keer. We doen rustig aan en ontbijten op ons gemak in de hut.

Daarna, als het wat droger is geworden trekken we de wandelschoenen aan en lopen we richting het stadje via de weg, want voetpaden kennen ze hier niet overal.

We gaan eerst langs in de sportwinkel, alleen is het assortiment daar erg uitgedund. Of dat nou komt door einde seizoen of een andere reden heeft is ons niet duidelijk. Dus hier zijn we snel klaar. We lopen verder door het dorp en bezoeken de kerk die hier is voor het eerst.

De kerk ligt erg mooi bij het water en het uitzicht is erg mooi.

Daarna bezoeken we nog enkele winkeltjes en lopen we terug naar de camping in licht druilerig weer. Al met al een wandeling van ruim 5 kilometer. Terug in de lunch bakken we broodjes voor de lunch. Daarna lopen we nog een stuk door de natuur in de directe omgeving van de camping.

Omdat het flink geregend heeft is het wel nat onderweg, maar dat mag de pret niet drukken. En al wandelen komen we ook helemaal niemand tegen. Wat een rust en ruimte hier.

Via smalle bospaden en af en toe springend over kleine stroompjes bereiken we weer de camping. Daar lezen we wat en na het eten, tijdens het koffie drinken genieten we op de veranda van onze hut van de rust. Kijken wat morgen ons brengt.