Vandaag staan we ietsje later op en na een rustig ontbijt gaan we op stap. Langs de kust rijden we een stukje noordelijk richting Maratea. Omdat de zon moeite doet om door te komen ziet alles er gelijk heel vriendelijk en mooi uit onderweg.

Ons doel van vandaag ligt op ongeveer 25 km rijden van ons hotel, het plaatsje Maratea met een klein haventje. De uitzichten op de blauwe Middellandse Zee zijn mooi en reden om te stoppen waar dat kan.

Wat een verschil met de Amalfi kust waar we gisteren waren. Hier is het naar onze mening nog mooier en vele malen rustiger. We zien eigenlijk alleen maar Italianen, die van hun zondag genieten en verder geen toeristen. Na enige tijd bereiken we de haven van Maratea. Een rustig plekje, waar het zomers best wel druk zal zijn.

We lopen hier wat rond en gaan daarna de berg op, waar een groot Christusbeeld staat.

De weg er naar toe kent vele haarspeldbochten en langzaam maar zeker komen we dichter bij de top van de Monte Biagio, waar het grote Christusbeeld boven op staat. Bijna boven moeten we de auto parkeren en kunnen we of lopen of met een shuttle busje voor €1 per persoon naar de top en terug meerijden. Daar kiezen we dus maar voor. Bijzonder is het laatste deel van de weg naar de top. Dat is een weg die met viaducten tegen de berg is aangeplakt.

Boven aangekomen lopen we het laatste stukje naar het grote Christusbeeld. En dan zien we echt hoe groot het beeld is. Het is dan even wachten tot er niemand voor staat, zodat we een foto kunnen maken.

Doordat we bij het beeld op de top staan hebben we ook een mooi uitzicht over de omgeving. Met aan de ene kant de bergen en aan de andere kant de kust.

Nadat het busje ons weer naar de parkeerplaats heeft gebracht, rijden we met de auto weer naar beneden. Dat gaat bijna vanzelf, alleen af en toe remmen. We rijden weer terug richting ons hotel. Onderweg wel stoppend voor mooie uitzichten.

Bij het hotel aangekomen parkeren we de auto en even later eten we op ons terras een stokbroodje met gorgonzola, en genieten van ons uitzicht op zee.Daarna lopen we naar het oude centrum van Scalea, vanuit ons hotel zo’n 5 minuten lopen. Het oude Scalea is tegen de berg opgebouwd met allerlei smalle straatjes, die allemaal omhoog lopen naar de top. Dus dat is klimmen en zweten geblazen voor ons.

Helaas is de burcht of wat er van over is op de top vervallen en niet te bezoeken. We lopen langzaam weer naar beneden en gaan terug naar ons hotel. Daar arriveren we wanneer de eerste druppels vallen, dus net op tijd. Op ons balkon, aan de andere zijde van het hotel, brengen we verder de middag door en stippelen we de route voor morgen uit en werk ik het reisverslag bij. En als afsluiting van de dag de ondergaande zon in de Middellandse Zee.