Rond 9:30 uur rijden we weg van onze camping richting Tupelo, waar vanaf we de Natchez Trace Parkway willen rijden richting Natchez en dat in 2 dagen. Het was weer een mooie plek in een rustig state park.

Eerst bezoeken we het Visitors Centre, waar we een film kijken over dit langste nationale park van de VS, want de totale route is 444 kilometer, van Natchez tot Nashville. Wij rijden hem dus deels, en naar het beginpunt.Na ook nog enige boodschappen gedaan te hebben gaan we op pad, en rijden door een parkachtig landschap, met veel historische sites.De trace is een oude route die rond 1800 gebruikt werd door handelaren die hun goederen in Natchez en New Orleans hadden afgeleverd per schip over de rivier, en vanwege de harde stroming op de rivier via de trace terug liepen naar Nashville. Nu met de auto gaat het toch een stuk makkelijker. Eerst stoppen we bij enkele uitzichtpunten met een wijds blik op de omgeving.Daarna stoppen we bij enkele stops waar kleine trails zijn uitgezet langs bijzondere bomen of door een moerasgebied.Ook maken we nog een stop waar ik eerder met Koen geweest ben en waar we hebben gelunched destijds, bij River Bend.Omdat het al laat is, en we nog een stuk moeten rijden naar onze overnachtingsplaats, opnieuw in een State Park, stoppen we niet verder meer. We komen bij schemering aan op de camping, kunnen nog net bij daglicht onze plek vinden en zodra alles staat en is aangesloten is het donker. Even later horen we vlakbij de bliksem inslaan en gelukkig trekt het onweer snel weg, Wel vallen er nog wat buitjes. Morgen deel 2 van onze route over de Trace.

Na het ontbijt verlaten we rond 9:30 uur onze camping in Nashville en nemen we de snelweg naar Memphis, op zoek naar Graceland, de plek waar Elvis Presley woonde.

Het is een flink eind rijden over snelwegen van wisselende asfalt kwaliteit. Het ene moment hoor je alles trillen in de camper, daarna is het weer glad asfalt. Omstreeks 15 uur bereiken we Elvis Presley Boulevard, die voor een groot deel bestaat uit een aaneenschakeling van benzine stations, Taco Bells, Mc. Donalds e.d. Niet echt een glamour uitstraling die je zou verwachten.

Op een gegeven moment zien we een vliegtuig langs de weg staan en borden wijzend naar Graceland. Daar achter grote parkeerterreinen en enorme hallen met waarschijnlijk bijzonderheden van Elvis.

Gelet op de gekte en onze niet al te grote binding met The King stoppen we niet voor een bezoek aan Graceland, en laten we het bij een drive-by.

We keren de camper en rijden langzaam langs Graceland, waar Marit een paar foto’s van maakt. Gelet op de drommen mensen hebben we geen spijt van onze keuze. Wel leuk om gezien te hebben.

Hierna voeren we de coördinaten van onze overnachtingsplek in, nl. Will Bixey State Park, een uurtje rijden vanuit Memphis. We hebben daarvoor eerder een plek gereserveerd en aangekomen op onze plek hangt daar keurig een gereserveerd kaartje aan de paal. We schuiven ons deel weer uit, sluiten de stroom aan en lopen daarna over de camping, die grotendeels leeg is. Helaas druppelt het af en toe, waardoor we niet een rondje langs het meer kunnen lopen. Benieuwd wat voor weer het morgen wordt.

Vandaag een dag zonder rijden. Nadat we opgestaan zijn douchen we voor het eerst in de camper. Gelukkig werkt de warmwatervoorziening nu wel, en is het heerlijk douchen. Na het ontbijt lopen we naar het bezoekers centrum. Helaas zijn er geen annuleringen, dus kopen we kaartjes voor de zogenaamde ‘self guided tour’, ofwel je mag op eigen gelegenheid zonder gids een klein deel van de grot in.

Eenmaal in de grot aangekomen zijn we onder de indruk van de enorme afmetingen van de grot. En te bedenken dat deze grotten ontstaan zijn door erosie van de zachtere lagen door het stromende water van ondergrondse rivieren. Sinds de eerste ontdekkingen rond 1800 zijn er in de loop der tijd steeds meer gangen ontdekt. In 2017 stond de teller op 663 kilometer ondergrondse grotgangen, daarmee de langste grot ter wereld.

Indrukwekkend is de zogenaamde rotonde, zichtbaar in het ‘plafond’ van een zaal in de grot.

We lopen verder door de grot en zien allerlei overblijfselen van de oorspronkelijke bewoners van dit land, en uit de tijd van de kolonisatie van de VS door de Europeanen.

Na ons bezoek aan de grot volgen we een aantal trails die hier uitgezet zijn. Zo lopen we langs de Green River, die flinkt stroomt en vanwege zijn kleur snappen we nu ook zijn naam.

Even verderop zien we in een zijarm van de rivier, aan een boom bevestigd, een peilschaal. Gelet op de hoogte kan het peil van de Green River flink stijgen. Gelukkig is dat nu niet het geval anders was het hier slecht lopen.

Na ongeveer 2 uur gelopen te hebben komen we weer uit op de camping, wel flink bezweet, want het is opnieuw heerlijk weer, zo mooi dat we gewoon in ons t-shirt kunnen lopen. We lunchen en daarna gaan we nog terug naar het bezoekerscentrum, om te kijken of er een film is over het ontstaan/de geschiedenis van de grot. We bekijken de film en de uitgebreide uitleg om daarna weer terug te gaan naar onze camper. Daar aangekomen genieten er in onze kampeerstoelen van het heerlijke weer. Later die middag maken we een planning voor de komende dagen en reserveren we meerdere campings, omdat de ervaring leert dat het in het weekend druk is met Amerikanen die er ook op uit trekken. Morgen breken we weer op, dus morgen meer hierover.

Vanmorgen werden we wakker na een koude nacht. Om die reden hadden we nog geen water ingenomen gisteren om de kans op bevroren leidingen voor te zijn. Nadat er ontbeten hebben maken we ons reis vaardig en rond 9:30 uur verlaten we de vrijwel lege camping, waar we een mooi plekje hadden.Vandaag willen we richting Memphis rijden, om te stoppen in Mammoth Cave National Park, een rit van ruim 300 mijl, ofwel 500 km, even van Leiden naar Parijs zeg maar. De reis verloopt voorspoedig, het is lekker weer en het eerste stuk gaat over regionale wegen, dwars door het agrarisch hart van de VS met om de zoveel kilometer een dorpje.Vanaf Indianapolis rijden we verder over snelwegen. Rond 16 uur bereiken we het Mammoth Cave National Park. Gelukkig is er nog een plekje vrij, en wel een met water en stroom aansluiting. We zetten snel de camper neer en lopen naar het Visitors centrum, om te kijken of er nog een tour geboekt kan worden. Helaas is alles al volgeboekt voor morgen. Dus morgen maar checken of er nog annuleringen zijn.We lopen terug in het zonnetje naar de camper, die we goed en met behulp van oprijblokken zo recht mogelijk zetten. Daarna schuiven we onze huiskamer weer uit, vullen we de water tank en sluiten we de stroom aan.En daarna is het tijd voor een drankje zittend in onze stoelen buiten in het lente zonnetje. Morgen staan we hier ook nog, nu maar hopen dat de zon blijft schijnen. Dat lezen jullie morgen.