Dag 24: En weer thuis

Na onze overnachting in het DBU hotel (Deense Balsport Unie), en ja de Deense spelers zijn al richting Rusland, rijden we na het ontbijt om 9:15 uur weg naar huis. Vertrekken er bij droog weer, al snel gaat het spetteren en even later barst de bui los, onze eerste echte bui tijdens de vakantie.

Het is rond Hamburg en Bremen weer erg druk, door allerlei wegwerkzaamheden. De navigatie geeft aan dat we na Bremen beter een alternatieve route kunnen nemen, wat we ook maar doen. Uiteindelijk komen we bij Emmen Nederland in. Vanaf daar is het nog 2 uur rijden, totdat we thuis zijn. Daar worden we verwelkomd door Koen en Gina, en Wouter, die een geleende auto komt terugbrengen. Koen en Gina hebben avondeten voor ons klaargemaakt, heerlijk en zo sluiten we onze vakantie af. En ook deze blog. Tot een volgende vakantie.


Dag 23: Supersnel over Skagerak

Vanmorgen ging de wekker om 7:30 uur, voor de laatste keer in ons grote vakantiehuis. Na het ontbijt ruimen we de alle spullen in de auto en rijden we om 9 uur weg, richting Kristiansand. Het is wederom lekker weer en onderweg stoppen we meerdere keren, voor koffie, lunch, en nog even tanken om de Noorse kronen op te maken. Rond 13 uur bereiken we de check in voor de veerboot naar Denemarken. We hebben een supersnelle overtocht met de Fjordline geboekt. Met een futuristisch ogend schip varen we van Kristiansand naar Hirthals in 2 uur en 15 minuten.

Onderweg met de GPS op mijn telefoon meet ik een snelheid van ca. 68 km/uur, dus dat schiet lekker op. Aan boord hebben we 2 stoelen en voor we het weten mogen we weer naar het autodek. In Denemarken rijden we even later weer over een snelweg, iets wat we de afgelopen weken niet echt gehad hebben. Rond 19:15 arriveren we bij ons hotel, een sporthotel van de Deense voetbalbond. Via internet had ik al de code voor het parkeerterrein en de voordeur gekregen. Bij binnenkomst lag er een enveloppe klaar met ons kamernummer en bijbehorende sleutels. Naar onze kamer lopend zien de Denen aan tafel zitten eten, die eten bij een nabij gelegen restaurant hebben gehaald. Dat lijkt ons ook een goed plan, dus zetten we onze spullen snel op de kamer en rijden ook naar het restaurant. Daar bestellen we Toast, een groot stuk rosbief, met pommes frites, salade en dressing. Dat wordt ingepakt voor ons en ziet er dan als volgt uit.

Twrug bij het hotel kunnen we aan een tafel eten, en dat gaat er wel in, met het laatste biertje dat nog over was voor mij en voor Marit een blikje cola. Nog een overnachting in het buitenland, morgen nog een stuk rijden en dan zit het er weer op. Dus morgen het laatste deel.


Dag 22: Stavtjorn

Vandaag onze laatste echte dag in Noorwegen, dus rustig aan gedaan. Hoewel huis schoonmaken, wassen en alles inpakken, zodat we morgen klaar staan voor de terugreis. ’s Middags maken we nog een klein ritje naar het vlakbij gelegen skigebied en rijden we door een smalle tunnel naar het volgende dal. Daar kiezen we bij een kruispunt de weg naar het meer/de fjord, ca. 2 km. De andere kant had ook gekund, dan hadden we 2,5 km kunnen rijden totdat de weg ophield. Bij het meer aangekomen stappen we uit en lopen we de steiger op.

Daar in het zonnetje zittend aan een pick Nick tafel genieten we van de rust en het mooie uitzicht. Wat een ruimte en stilte in dit land.

Na verloop van tijd stappen we weer in en rijden op ons gemak terug naar ons huis, terwijl we onderweg nog een keer stoppen om te zien hoeveel we in korte tijd gestegen zijn.

Het is dat het er bijna op zit, we hadden met dit weer en ons mooie huis hier nog wel een weekje langer kunnen blijven. Helaas, morgen begint de terugreis. Ook wel weer lekker.


Dag 21: Lysebotn

Na het ontbijt stappen we in de auto en rijden we weer naar Lauvvik. Daar aangekomen zien we een snelle kleine boot aankomen, dat blijkt onze boot te zijn.

Enkele dagen eerder heb ik deze boot via internet geboekt, want hier kunnen we met de auto op en dan vaart deze boot naar Lysebotn, aan het einde van de gelijknamige fjord. Iedere auto die aan boord gaat moet er achteruit op, en omdat de ruimte beperkt is, staat het autodek al snel vol.

Het leuke van deze veerboot is dat hij onderweg meerdere stops maakt en onderlangs de Preikestolen vaart. We hebben vanaf de boot schitterende uitzichten op de fjord en de steile bergen.

Na enige tijd varen komen we langs de Preikestolen, waar we gisteren nog naar toe gelopen zijn en dus 600 meter hoger stonden dan nu. De Preikestolen lijkt vanaf het water niet zo indrukwekkend dan wanneer je na 1,5 uur klimmen erop staat.

We varen verder en onderweg, zoals eerder gezegd, maken we nog een aantal stops, om vuilcontainers af te zetten, en om wandelaars aan land te laten gaan.

Al varend is het uitzicht vanaf het water kijkend in e fjord fenomenaal. In de verte zien we onze eindbestemming van de overtocht opdoemen, Lysebotn, en na 1,5 uur varen kunnen wij van boord rijden en terugkijken op een mooie oversteek.

Omdat Lysebotn aan het einde van een fjord ligt, ingeklemd tussen steile wanden, is er slechts een weg uit. Dat is via heel veel haarspeldbochten en een spiraal tunnel (een tunnel die in de berg als een spiraal omhoog gaat). We gaan in korte tijd van zeeniveau naar ongeveer 900 meter hoogte. Hierbij een indruk van de weg:

Onderweg bij een parkeerplaats stoppen we en genieten we van onze privé waterval. Daar is het tijd om de overige pannenkoeken op te eten, met op de achtergrond het gekletter van vallend water. Heerlijk hoor pannenkoeken met jam. Daarna wel even mijn handen afspoelen.

We rijden verder door en genieten van de mooie uitzichten. Wat is het hier toch rustig, zal deels aan de periode van het jaar liggen en omdat hier veel minder mensen wonen. Zo nu en dan stoppen we even om rustig naar de bergen te kunnen kijken. Rond 19 uur bereiken we weer onze vakantiewoning, na een mooie dag.


Dag 20: Preikestolen

Vanmorgen ging de wekker op tijd, want de Preekstoel ofwel de Preikestolen stond op het programma. Omstreeks negen uur rijden we weg voor een rit van ruim 1,5 uur en nog een overtocht met een veerboot. De wegen zijn als vanouds weer smal, gelukkig hebben we weinig tegenliggers onderweg. Na ruim een uur rijden bereiken we de pont in Lauvvik en hoeven we slechts enkele minuten te wachten. De overtocht is kort, toch even genieten van het uitzicht.

Daarna is het nog ruim een kwartier rijden totdat we bij de parkeerplaats van de Preikestolen zijn, waar we de auto parkeren voor het tarief van ruim €20. Maar ja we zijn op vakantie. We smeren ons nog even goed in tegen de zon, nemen voldoende water mee en beginnen aan de klim. En dat was me er een.

Na verloop van tijd zijn we al flink geklommen en hebben we mooi uitzicht op ons startpunt. We klimmen gestaag door en lopen heel even over wat planken, daarna is het weer steil omhoog.

De uitzichten onderweg zijn mooi en doen soms zelfs Amerikaans aan.

Op de afbeelding hieronder zien jullie wat we geklommen zijn, zo’n 300 m van de parkeerplaats tot bovenop de Preikestolen, en daarna weer dezelfde route terug.

Na ruim 1,5 uur bereiken we ons doel, dat al jaren op ons lijstje stond en wat dan nu gelukt is.

Als bewijs dat we er echt geweest zijn en een flinke klim achter de rug hebben foto’s van Marit en mij op de Preikestolen, waar we zeker niet alleen zijn.

Omdat we na al dat geklim wel trek hebben gekregen, is het tijd voor: pannenkoeken. Nu niet aan zee, maar ruim 600 m boven zeeniveau. En smaken dat ze doen! Ondertussen vergeten we niet te genieten van het mooie uitzicht.

Daarna wacht de afdaling op ons, die ook zeker niet makkelijk is. Eerst nog een foto-momentje en dan echt naar beneden lopen.

Moe en voldaan bereiken we tenslotte de auto. We pakken onze spullen in en rijden daarna weer richting veerboot, waar we bijna vooraan staan. Na een kwartiertje varen zijn we weer aan de overkant. Na nog eens een uur rijden zijn we weer terug bij ons huis. Dat was een mooie dag.