Vanmorgen verlaten het Dinosaur National Monument en daarmee de staat Utah, om Colorado binnen te rijden. Bij het Welcome Center informeren we naar de wegsituatie, en alle wegen zijn open, behalve de pas bij Aspen, op 12.000 feet, net de pas die we morgen wilden rijden. Nou ja, dan maar gewoon de Interstate naar Denver, we zijn al blij dat (bijna) alles weer open is.

De route die we rijden gaat door een afwisselend landschap, en ook hier komen we een pas tegen, weliswaar lager, maar nog steeds op 8.000 feet, ofwel bijna 2.450 meter hoog. De uitzichten zijn mooi, helaas kunnen we niet echt stoppen langs de weg, omdat daar geen echte verharding ligt en we niet vast willen komen te zitten. Dus maar wat foto’s rijdend uit de camper gemaakt om een beeld te geven hoe het er uitziet.

We rijden een stuk verder, en doen boodschappen in Fruita. Daar constateert Marit dat zij nog helemaal geen hamburger gehad heeft deze vakantie, dus gaan we de Burger King in voor de wifi en bestellen er dan maar gelijk een hamburger menu bij, nu we daar toch zijn. Nadat we het menu verorbert hebben en de mail en nieuwssites zijn gelezen, is het tijd om de Burger King te verlaten. Omdat de frisdranken zo groot zijn, nemen we als (bijna) echte Amerikanen de bekers met fris mee en die passen prima in de console van de camper. Dus rijden maar.

We rijden verder over de Interstate, een mooie route door het dal van de Colorado rivier, soms door een smalle canyon, dan weer door een wijds berglandschap. We overnachten vlakbij Aspen, nabij het plaatsje Carbondale. Daar hebben we een mooie plek op een KOA camping, aan de rivier. Vanuit ons achterraam in de camper kijken we zo op de snelstromende rivier. Naast de camper hebben we zowaar onze eigen betonnen patio met tuinstoelen en een tafel. Marit maakt de vergelijking met Frans Bauer al, zeker wanneer we de slide-out van de camper ook gebruiken. Nog 2 nachtjes in de camper, morgen naar Denver.

Bekijk ook de andere foto’s van deze dag in het foto-album

Vandaag willen we het park verder verkennen en daarom gaat om 8 uur de wekker. Het is een koude nacht geweest, dus doen we voor enig comfort bij het ontbijt even de kachel aan. Buiten schijnt het zonnetje al en de lucht is mooi blauw. Omstreeks 9 uur rijden we van de camping af naar het einde van de asfaltweg en daar parkeren we de camper, wat goed kan omdat we zo mooi op tijd zijn. Want hierna is het een zogenaamde Dirt Road, een weg met alleen split en daarop mogen en willen we niet rijden met de camper.

Met de wandelschoenen aan lopen verder richting de hut van Josie Morris, een dame die hier circa 50 jaar alleen gewoond heeft, in zomer en winter. Het is een mooie wandeling bergop en onderweg komen we eerst langs een rots die de olifantenpoot wordt genoemd, daarna langs diverse plaatsen waar mensen 1.000 jaar geleden tekeningen in de rotsen hebben aangebracht.

We herkennen er diverse figuren in. We lopen verder en in hoog in de rotsen zien we nog meer inscripties uit diezelfde tijd.
Aan het einde van de weg bereiken we de hut van Josie, die gedeeltelijk is gerestaureerd. Het is nu een mooie plek om te zijn, we kunnen ons voorstellen dat het ’s winters slecht toeven was hier.

We lopen we weer terug richting camper, nu grotendeels dalend, dat gaat toch makkelijker. Na een wandeling van een klein uur zijn we weer bij onze camper en is het koffietijd.  Al koffie drinkend hebben we zicht op turtle rock, een rots in de vorm van een  schildpad.

We rijden de weg weer terug en stoppen op diverse plaatsen om te genieten van het uitzicht op de Green River, de camping en het bijzondere landschap.

Hierna brengen we een bezoek aan de zogenaamde groeve die hier in dit park is, een groeve waar vanaf 1906 fossiele resten van allerlei dinosauriërs zijn blootgelegd. Een bijzonder gezicht om al die botten bij elkaar te zien en die miljoenen jaren geleden bij het sterven van de dinosauriërs hier zijn afgedekt in de bodem en nu zichtbaar zijn. Het betreft enkele botten, maar ook een geheel skelet bijvoorbeeld.

We lunchen later in de camper bij het bezoekerscentrum, waar het wifi helaas niet werkt, en daarna rijden we naar een parkeerplaats, waar we uitstappen voor een volgende wandeling over de trail genaamd Sound of Silence. Eerst lopen we door een droge rode rivierbedding, daarna door een smalle gleuf tussen de bergen en dan wordt het klimmen en dalen door een werkelijk ongelooflijk mooi landschap.

Ze noemen dit een hoge woestijn en droog en warm is het zeker. Het mooie is dat we ruim een uur geen enkele andere wandelaar tegenkomen. En het is hier ongelooflijk stil. Alleen het geluid van de vogels horen we. Na een kleine 2 uur wandelen bereiken we de camper, waarna we terugrijden richting camping. Benieuwd of we morgen spierpijn hebben.
’s Avonds maken we nog een vuurtje. We stoken naast het hout, dat we op de camping kopen, ook alle papieren op die we niet meer nodig hebben, zoals routekaartjes, reserveringen e.d. En ook nog een kartonnen doos waar alle potten, pannen, dekens en borden en bestek in zaten. Dus we zaten er lekker warmpjes bij deze avond. Morgen weer een stukje meer richting Denver.

Bekijk ook de andere foto’s van deze dag in het foto-album

Deze vrijdagmorgen staan we op tijd op, want we rijden vandaag zo’n 200 mijl ofwel 320 kilometer westwaarts, alvast richting Denver. Eerst doen we boodschappen bij een Walmart en daarna rijden we door naar City Park, de plek waar in 2002 de meeste onderdelen van de Olympische Winterspelen plaatsvonden. We kunnen ons goed voorstellen dat dit een goede locatie is, want er ligt hier en daar nog sneeuw. En we kunnen goed de skischansen zien liggen.

Over sneeuw gesproken, door het koude weer van de afgelopen periode en de sneeuw, die wij ook gehad hebben, waren gisteravond de wegen richting Denver onbegaanbaar. Vanmorgen is de situatie al verbeterd, en met een stijgende temperatuur de komende dagen, is de verwachting dat we Denver tijdig kunnen bereiken. Dus gaan we daar maar van uit.

Een groot deel van de route vandaag voert door bergachtig gebied. Dus dat is flink klimmen en dalen geblazen. Rond 16 uur bereiken we de ingang van Dinosaur National Monument. Met onze park pas kunnen we ook hier zo naar binnen en we parkeren bij het bezoekerscentrum.

Daar komen we meer te weten over de vele fossiele resten van dinosaurussen en andere dieren, die hier gevonden zijn. De film die over het park gaat, laat vele mooie plaatjes zien van het park.
We rijden door naar onze camping Green River en op ‘onze plek’ hangt een kaartje met Reserved en onze naam erop. We parkeren de camper en pakken onze stoeltjes om lekker in het zonnetje te zitten. Even later lopen we wat over de camping en zien dat er een trail vanaf onze camping naar een camping een kleine 2 kilometer gaat langs de Green River.

We lopen deze trail en stoppen meerdere keren om van het mooie uitzicht te genieten. Het lijkt wel of we hier alleen op de wereld zijn. Na klimmen en dalen bereiken we de andere camping, waar de enige gasten bestaan uit herten die daar rustig grazen. De camping is niet echt meer in gebruik en we lopen dezelfde route weer terug, omdat er geen ander pad is.

Voldaan komen we weer aan bij de camper, na al dat autorijden toch nog even de benen kunnen strekken. Morgen gaan we verder het park verkennen.

Bekijk ook de andere foto’s van deze dag in het foto-album