Deze dag begint met een ontbijt in het hotel. Zelf je pan cakes bakken, siroop erop en gaan. Verder is het ontbijt eenvoudig en alles bestaat uit wegwerp borden, bekers, bestek enz. Hierna gaan we naar onze kamer terug om een beetje te luieren tot 12 uur, wanneer we van de kamer af moeten. Want onze vlucht is vanavond om 19:30 u, mits we geen vertraging hebben.

Om 12 uur gaan we naar beneden naar de receptie, waar we uitchecken. De shuttle bus brengt ons binnen een kwartier naar het vliegveld. Daar wachten we tot 14 u, wanneer de incheck balie open gaat.

Even na 14 u zijn we in gecheckt en door naar security. Dat gaat hier een stuk sneller dan op Schiphol. Daarna lopen door naar het centrale ‘plein’ en daar vinden we een Panda Express, waar we ieder een lekker menu kunnen samenstellen. Met zicht op een 747 van Lufthansa, die gelost en geladen wordt, brengen we een groot deel van de tijd door. Daarna gaan we naar de gate, waar we weer wachten, tot we aan boord kunnen. Om 19:25 is het zover en kunnen we boarden.

Vanmorgen de laatste spullen ingepakt en nog even snel een doekje door de camper gehaald. Tijd om Cherry Creek State Park te verlaten en richting Apollo, de camper verhuurder te rijden.

Inmiddels is de taxi gearriveerd en die brengt ons naar ons hotel. Daar komen we veel te vroeg aan en moeten we gelukkig maar even wachten voordat we onze kamer op kunnen. Hierna lopen we naar de light rail die ons naar het centrum van Denver brengt. We stappen uit bij Union Station, een oud station dat is omgebouwd tot hotel. Hierna lopen we door de stad richting Capitol Hill, waar het regeringsgebouw van de staat Colorado staat. Dit gebouw, een kopie van het Capitol in Washington DC, kunnen we bezoeken en daar volgen we een rondleiding door het Capitol. Een schitterend gebouw, zeker vanaf de Domein, met mooi uitzicht op de bergtoppen die je vanaf hier goed kan zien. 

Hierna bezoeken we nog een katholieke kerk, een van de weinige basilieken in de VS. Het interieur van deze kerk is gewoon wit, met weinig poes pas. We lopen terug naar 16e Street, een lange winkelstraat van Denver. Deze lopen we weer af tot aan het Union Station. Daar tegenover bij Wynkoop besluiten we te eten. Het een brouwerij annex restaurant. We bestellen ieder een speciaal biertje en het moet gezegd deze smaken voortreffelijk. Daarna bestellen we ons hoofdgerecht. We eten hier heerlijk, een mooie afsluiting van een middag Denver. Met de light rail gaan we weer terug richting ons hotel. Nog een nachtje slapen in de VS en dan morgenavond de vlucht terug richting huis. De foto’s van vandaag volgen later.

Bij het opstaan schijnt het zonnetje al, dus dat begint gelijk al goed. Een prima reden om buiten op onze patio te ontbijten. Dat is toch wel vakantie. En dat in een fantastisch berglandschap.

Na het ontbijt breken we op en vertrekken we richting Denver. Het is een mooie rit voor een groot deel door de canyon van de Colorado rivier. Oorspronkelijk was het de bedoeling via Aspen te rijden en dan via de Independence Pass richting Denver te gaan, alleen ligt deze pas nogal hoog, 12.000 feet ofwel 3.758 m, en die pas is helaas nog niet open vanwege de vele sneeuw van de afgelopen periode. We zagen op de tv in onze camper dat meerdere skigebieden komend weekend weer open gaan.

Bij afrit 119 van de Interstate 50 passeren we het plaatsje No Name. Wel bijzonder om je plaats zo te noemen. Lijkt me dat je dan wel heel weinig inspiratie gehad hebben om hierop uit te komen. Aan de andere kant, men heeft het wel er over.

Maar geen nood ook op de route die we wel rijden komen we over meerdere passen, waarvan de hoogste op ca. 11.000 feet ligt, dus dat was ook flink klimmen met de camper. De uitzichten zijn echt mooi, en als er een plek is om te stoppen doen we dat.

Wat duidelijk opvalt is dat hier nog echt veel sneeuw ligt, zelfs nog op de bomen. Er moet dan ook wel veel gevallen zijn, enkele dagen geleden, dat deze route eerst deels gesloten en later alleen met sneeuwkettingen te rijden was. Gelukkig hebben we nu nergens last van.

In de loop van de middag arriveren we in Denver. Eerst tanken we even, hoeven we dat morgen niet te doen en dan rijden we naar het Cherry Creek State Park, waar we onze laatste nacht in de camper doorbrengen, voordat we deze morgen moeten inleveren. We staan net en dan begint het te stormen en te gieten, dus de slide-out blijft maar even ingeschoven. We pakken onze spullen in, alles moet gewoon de koffer in en maken daarna de camper schoon, zodat we hem morgenochtend kunnen inleveren. Dan hebben we morgen nog een dagje in Denver.

Vanmorgen verlaten het Dinosaur National Monument en daarmee de staat Utah, om Colorado binnen te rijden. Bij het Welcome Center informeren we naar de wegsituatie, en alle wegen zijn open, behalve de pas bij Aspen, op 12.000 feet, net de pas die we morgen wilden rijden. Nou ja, dan maar gewoon de Interstate naar Denver, we zijn al blij dat (bijna) alles weer open is.

De route die we rijden gaat door een afwisselend landschap, en ook hier komen we een pas tegen, weliswaar lager, maar nog steeds op 8.000 feet, ofwel bijna 2.450 meter hoog. De uitzichten zijn mooi, helaas kunnen we niet echt stoppen langs de weg, omdat daar geen echte verharding ligt en we niet vast willen komen te zitten. Dus maar wat foto’s rijdend uit de camper gemaakt om een beeld te geven hoe het er uitziet.

We rijden een stuk verder, en doen boodschappen in Fruita. Daar constateert Marit dat zij nog helemaal geen hamburger gehad heeft deze vakantie, dus gaan we de Burger King in voor de wifi en bestellen er dan maar gelijk een hamburger menu bij, nu we daar toch zijn. Nadat we het menu verorbert hebben en de mail en nieuwssites zijn gelezen, is het tijd om de Burger King te verlaten. Omdat de frisdranken zo groot zijn, nemen we als (bijna) echte Amerikanen de bekers met fris mee en die passen prima in de console van de camper. Dus rijden maar.

We rijden verder over de Interstate, een mooie route door het dal van de Colorado rivier, soms door een smalle canyon, dan weer door een wijds berglandschap. We overnachten vlakbij Aspen, nabij het plaatsje Carbondale. Daar hebben we een mooie plek op een KOA camping, aan de rivier. Vanuit ons achterraam in de camper kijken we zo op de snelstromende rivier. Naast de camper hebben we zowaar onze eigen betonnen patio met tuinstoelen en een tafel. Marit maakt de vergelijking met Frans Bauer al, zeker wanneer we de slide-out van de camper ook gebruiken. Nog 2 nachtjes in de camper, morgen naar Denver.

Bekijk ook de andere foto’s van deze dag in het foto-album

Vandaag willen we het park verder verkennen en daarom gaat om 8 uur de wekker. Het is een koude nacht geweest, dus doen we voor enig comfort bij het ontbijt even de kachel aan. Buiten schijnt het zonnetje al en de lucht is mooi blauw. Omstreeks 9 uur rijden we van de camping af naar het einde van de asfaltweg en daar parkeren we de camper, wat goed kan omdat we zo mooi op tijd zijn. Want hierna is het een zogenaamde Dirt Road, een weg met alleen split en daarop mogen en willen we niet rijden met de camper.

Met de wandelschoenen aan lopen verder richting de hut van Josie Morris, een dame die hier circa 50 jaar alleen gewoond heeft, in zomer en winter. Het is een mooie wandeling bergop en onderweg komen we eerst langs een rots die de olifantenpoot wordt genoemd, daarna langs diverse plaatsen waar mensen 1.000 jaar geleden tekeningen in de rotsen hebben aangebracht.

We herkennen er diverse figuren in. We lopen verder en in hoog in de rotsen zien we nog meer inscripties uit diezelfde tijd.
Aan het einde van de weg bereiken we de hut van Josie, die gedeeltelijk is gerestaureerd. Het is nu een mooie plek om te zijn, we kunnen ons voorstellen dat het ’s winters slecht toeven was hier.

We lopen we weer terug richting camper, nu grotendeels dalend, dat gaat toch makkelijker. Na een wandeling van een klein uur zijn we weer bij onze camper en is het koffietijd.  Al koffie drinkend hebben we zicht op turtle rock, een rots in de vorm van een  schildpad.

We rijden de weg weer terug en stoppen op diverse plaatsen om te genieten van het uitzicht op de Green River, de camping en het bijzondere landschap.

Hierna brengen we een bezoek aan de zogenaamde groeve die hier in dit park is, een groeve waar vanaf 1906 fossiele resten van allerlei dinosauriërs zijn blootgelegd. Een bijzonder gezicht om al die botten bij elkaar te zien en die miljoenen jaren geleden bij het sterven van de dinosauriërs hier zijn afgedekt in de bodem en nu zichtbaar zijn. Het betreft enkele botten, maar ook een geheel skelet bijvoorbeeld.

We lunchen later in de camper bij het bezoekerscentrum, waar het wifi helaas niet werkt, en daarna rijden we naar een parkeerplaats, waar we uitstappen voor een volgende wandeling over de trail genaamd Sound of Silence. Eerst lopen we door een droge rode rivierbedding, daarna door een smalle gleuf tussen de bergen en dan wordt het klimmen en dalen door een werkelijk ongelooflijk mooi landschap.

Ze noemen dit een hoge woestijn en droog en warm is het zeker. Het mooie is dat we ruim een uur geen enkele andere wandelaar tegenkomen. En het is hier ongelooflijk stil. Alleen het geluid van de vogels horen we. Na een kleine 2 uur wandelen bereiken we de camper, waarna we terugrijden richting camping. Benieuwd of we morgen spierpijn hebben.
’s Avonds maken we nog een vuurtje. We stoken naast het hout, dat we op de camping kopen, ook alle papieren op die we niet meer nodig hebben, zoals routekaartjes, reserveringen e.d. En ook nog een kartonnen doos waar alle potten, pannen, dekens en borden en bestek in zaten. Dus we zaten er lekker warmpjes bij deze avond. Morgen weer een stukje meer richting Denver.

Bekijk ook de andere foto’s van deze dag in het foto-album