Vanmorgen om 7:30 u ging de wekker en vrij kort daarna konden we voor het ontbijt aanschuiven in het hotel. Zowel Koen als ik hadden niet bijster goed geslapen. De reis speelde ons nog parten, dat zal de komende dagen wel goed komen. Na het ontbijt pakken we onze spullen in de koffers en wachten we in de hotellobby op onze taxi, die ons naar de camperverhuurder brengt.

Blijkt dat we een Turkse chauffeur hebben, die alle Nederlandse spelers kent die in Turkije gevoetbald hebben. Verder heeft deze man het niet zo op met de president van Turkije. Na een toch wel lange rit, worden we even na half elf afgezet bij Cruise America. We hadden om 11 uur afgesproken, dus waren we lekker op tijd. De jonge dame die ons hielp had er niet echt zin in, en na alle formaliteiten, de film hoefden we niet meer te zien na alle vorige reizen, kregen we de sleutels van de camper. Voor we wegreden constateerden we dat het lampje in de koelkast en boven het fornuis niet werkten, dus maar weer terug naar die gezellige jonge dame. Uiteindelijk wist ze een collega monteur te vinden die de lampjes voor ons verving.

Hierna konden we echt op pad, nou ja, 1,5 mijl verder naar de Walmart. Daar vulden we in 2 uur tijd 2 karren vol met boodschappen. Dan kunnen we de komende tijd er lekker tegenaan. Naast eten en drinken moesten er bijvoorbeeld ook 2 stoeltjes gekocht worden en wat zaken die we niet konden meenemen uit Nederland. Nadat we alle boodschappen hadden ingeruimd, was het lunchtijd. Dus gelijk maar gedaan en daarna konden we op weg naar onze eindbestemming van vandaag, de KOA-camping in Mims, vlakbij Cape Canaveral. We werden allerhartelijks ontvangen bij de receptie, en op onze reservering kregen we zelfs nog korting die contant werd teruggegeven.

We werden keurig naar onze plek gebracht en daar dronken we wat fris om daarna nog even op stap te gaan, richting Cape Canaveral en het Nationale Park daar.

Na een korte rit moesten we over een hoge brug en bereikten we het Nationale Park, met op de achtergrond de lanceerplaats en de assemblage hal voor de raketten die hier met enige regelmaat gelanceerd worden. Een indrukwekkend gezicht, al is het op grote afstand. In het park kochten we een Nationale Park pas, die zullen we deze reis zeker nog vaker gebruiken en wanneer ik met Marit op reis ga zeker ook.

We rijden verder door het park, stoppen een paar keer voor wat foto’s en na enige tijd parkeren we de camper en lopen we over het duin naar de Atlantische oceaan. Hierna rijden we weer terug, want veel verder kunnen we niet, om daarna de Black Point Wildlife Drive te nemen. Een speciale route dwars door het moerasachtig gebied met de vele vogels die hier leven. We stoppen diverse keren om de verscheidene vogels te fotograferen. Indrukwekkend al die vogels en de enorme ruimte hier.

Na ruim een uur verlaten we dit deel en rijden we weer terug naar de camping. Daar drinken we bij de laatste zonnestralen nog een biertje om daarna het avondeten te maken. Hierna pakken we de koffers uit en maken we de bedden op. Dat was nog wel even zweten, want het is al lekker warm hier. Morgen gaan we richting Miami.

Bekijk ook de andere foto’s in het album

Vandaag is het dan zover. Koen en ik vliegen vandaag naar de VS, en de eindbestemming vandaag is Orlando. Om 6 uur gaat de wekker en na een snel ontbijt en nadat de laatste spullen zijn ingepakt, brengt Marit ons naar Schiphol, waar we om 7:30 uur aankomen. Het inchecken gaat supersnel en na een half uur zijn alle formaliteiten afgehandeld en wachten we met een drankje tot we kunnen boarden. Bij de gate aangekomen staat het vliegtuig al klaar. Geen grote Jumbo deze keer, maar een normaal formaat toestel. Wordt weer even wachten totdat we aan boord kunnen.

We mogen als derde groep aan boord en hebben twee ruime plekken naast elkaar, zonder andere mensen erbij. Vanwege de extra beenruimte die we betaald hebben kunnen we goed zitten. Wel zo lekker tijdens dit deel van de reis van Amsterdam naar Chicago, zo’n 9 uur vliegen.

We vertrekken mooi op tijd en het eerste deel van de vlucht hebben we helder weer en zien we goed dat we via Noord Holland Nederland verlaten. Via Engeland en Schotland vliegen we verder door. We gaan ruim onder IJsland door en vliegen vervolgens over Groenland. Waarom dit zo heet snappen we niet zo goed, want de kleur die we zien uit de lucht is toch echt wel wit, van de sneeuw en het ijs. Via Canada vliegen we door naar Chicago waar we landen.

Waar de formaliteiten met Immigration lang kunnen duren gaat dit nu heel snel en werden we zowaar geholpen door een vriendelijke beambte, die kijkend naar onze lengte in een keer goed raadde waar we vandaan kwamen. Ook de controle bij Customs en de veiligheidscheck gingen supersnel,  dus hadden we tijd over om nog wat te eten. Aan boord hadden we wel een lunch gekregen, maar dat was alweer een tijdje geleden en op onze volgende vlucht krijgen we alleen een ‘snack’, een zakje met 14 gram zoutjes. We keken even wat er aangeboden werd en kwamen toch uit bij de grote M, waar we 2 hamburger menu’s bestelden die we bij de gate voor ons laatste deel van de reis, naar Orlando, op aten.

Nadat we mochten boarden zochten we onze stoelen op, en hier zaten we toch wat krapper. Ik kon mijn benen amper kwijt, dus voor Koen was dat geen feest. Maar ja, deze vlucht duurt maar 2,5 uur. Nadat we in Orlando geland waren en de bagage hadden opgehaald was het buiten even wachten op de shuttlebus van het hotel. Die kwam na enige tijd en zette ons na een kwartiertje rijden voor het hotel af. Daar checkten we in en nadat we onze kamer hadden bereikt, ploften we ieder moe op ons eigen bed neer. Het was rond 21 uur lokale tijd. In totaal waren we, met om 7 uur vertrokken uit Leiden 19 uur onderweg geweest. Koen heeft de TV nog even op basketbal gezet, straks lekker slapen en morgen de camper ophalen.