Vanochtend vroeg opgestaan zodat we op tijd kunnen vertrekken. Het was vannacht erg koud. In de camper was het 8 °C, buiten was het 0 graden, net geen ijs op de ruiten, al scheelde het niet veel.

Na het ontbijt reden we om 8:15 u weg, nadat we al het vuil water geloosd hadden. Het was zoals gezegd fris buiten, en met de opkomende zon en de mist zag het er schitterend uit. Via Limoges en Bordeaux reden we naar Mont-de-Marsan. Daar is een mooie camperplek, waar we al eens eerder gestaan hebben. We arriveerden daar om 17:15 u. En toen was het tijd voor de stoeltjes uit de camper en lekker genieten van de zonnestralen, tot die achter de bomen verdwijnt. Daarna voor het eerst gedouched in de camper, en dat gaat wonderlijk goed. ’s Avonds de route op de kaart bekeken die we morgen gaan rijden, en dat wordt naar Spanje. Het voelt gelukkig minder koud aan dan gisteren.

Na een nachtrust in Landrecies, rijden we verder naar het zuiden. Onderweg doen we eerst boodschappen en tanken we, en dat kost altijd meer tijd dan we denken.

Langs Parijs rijden we naar het zuiden, en kiezen we een camping iets van de route om te overnachten. Daar aangekomen blijkt deze al gesloten, einde seizoen. We rijden wat verder naar een camperplek in het dorpje Paucourt, vlak bij de kerk. Uiteindelijk bereiken we die plek om 17:30 u. Na het eten gaan we vroeg slapen, bijkomen van alle vermoeienissen van de afgelopen dagen.

Vrijdag was een gekke dag. In de ochtend hebben we nog ontbeten met de Australische familie, die we vervolgens hebben uitgezwaaid op Leiden Centraal. In de loop van de middag konden we de camper ophalen. Na het soppen van het huis gingen onze spullen in de camper. Omdat het inmiddels etenstijd was, aten we thuis en daarna vertrokken we, eerst richting De Lier om gedag te zeggen tegen Marit’s moeder. Daar reden we om 19 uur weg, op naar Frankrijk, naar onze camperplek in Landrecies. Daar kwamen we om 22:30 uur aan. En gelukkig waren er nog er nog 3 van de 4 plekjes vrij. Het was een kwestie van camper parkeren, biertje drinken en slapen. Want moe waren we wel na een inspannende week met familie over de vloer. Dus we sliepen voordat we het wisten.