Dag 03: Via het Joshua Tree Park en Route 66 naar Kingman
Vanochtend vroeg opgestaan omdat we nog even wilden genieten van de opkomende zon en het mooie licht in het Joshua Tree National Park (NP). En het was een mooie opkomende zon, en tegelijk was de temperatuur buiten al heerlijk. Dus dat werd buiten ontbijten, heerlijk en geeft gelijk een vakantiegevoel. Na het ontbijt alles opgeruimd en ingeruimd en om 8:30 uur reden we weg van de camping.
De eerste stop maakten we bij het Visitors Center van het Joshua Tree NP. Daar werden we verwelkomd door allervriendelijkste park rangers. Nadat we even rondgekeken hadden, stapten we in de camper om het park echt in te gaan. Na de controle van onze park pas mochten we doorrijden door een bijzonder landschap met overal verspreid de al eerder genoemde Joshua Trees. Werkelijk bizar om te zien hoe die kunnen groeien in dit woestijn klimaat. Onze eerste echte stop was bij de parkeerplaats van Hidden Valley. Daar stapten we uit voor een wandeling door deze vallei met schitterende rotsformaties.
En omdat we zo mooi op tijd waren, liepen we rond 10 uur door de vallei en werd het al lekker warm. Bij de camper teruggekomen dronken we koffie om daarna onze weg te vervolgen naar Jumbo Rocks. Daar lagen werkelijk ongelooflijke groten stukken rots.We hebben wel gelijk foto’s van de camper gemaakt, want op de camper zat een grote sticker van het Joshua Tree NP. Iedere camper van Cruise America heeft een eigen sticker van een nationaal park in de VS.
Hierna reden we verder door het park om uiteindelijk richting Mojave Desert te rijden. Eerst reden we over kaarsrechte wegen door de zand en steenwoestijn, later kwamen we op de doorgaande snelweg, richting Kingman. Na een aantal kilometers lieten we de snelweg voor wat die was, om richting Route 66 te gaan. Deze route volgden we de rest van de dag tot onze eindbestemming Kingman. Onderweg kwamen we eerst een waarschuwingsbord voor ezels tegen. Toen we door Oatman reden, een klein stadje op Route 66 begrepen we waarom, want overal door de Hoofdstraat liepen ezels. Voor het overige vonden we het maar een grote niet authentieke kermis en geen reden om te stoppen. Een heleboel Amerikanen dachten daar anders over, want het was erg druk in de Hoofd- en enige straat van Oatman.
Hierna werd de route steeds bochtiger en steiler. Na de nodige haarspeldbochten, steile hellingen en mooie uitzichten bereikten we de top en de pas, Sitgreaves Pass, op zo’n 1.100 meter hoog. Hierna moesten we weer net zo veel dalen als we eerder gestegen waren. Gelukkig was het rustig onderweg en zaten wij niet voor de eerste keer in een camper.
Veilig bereikten we uiteindelijk Kingman, waar we een camperplek zochten. We werden weer vriendelijk geholpen door de eigenaar en nadat we ingecheckt waren, gingen we eerst nog even boodschappen doen en tanken, want deze camper rijdt gemiddeld 1 op 5. Terug op de camping nog even snel gewassen, kan maar schoon zijn, en daarna was het tijd voor een heerlijk fris biertje.
Terwijl ik de route voor morgen weer voorbereidde, maakte Marit het avondeten, macaroni klaar. Omdat het nog steeds lekker weer was, aten we buiten. ’s Avonds werkte ik dit verslag weer bij en zette ik alle foto’s op de site. Morgen richting Grand Canyon.