Na een kort nachtje, i.v.m. het regelen van vervangende tickets, sta ik om circa 8:45 uur op. Even douchen en aankleden en naar beneden voor het ontbijt. Daar zitten de meesten al aan tafel, te genieten van een prima verzorgd ontbijt. Hierna is het nog even rusten, de koffer vullen met de presentjes voor thuis en dan naar beneden om uit te checken. We steken de straat over en staan in de vertrekhal. Omdat het te vroeg is om in te checken, drinken we eerst nog even koffie. Dan is het tijd om in te checken. Helaas voor ons staat er een groep van 80 Belgen voor ons, dus duurt het inchecken lang. Uiteindelijk hebben we alle zeven een instapkaart en gaan we op weg naar de gate, inclusief de papieren met verklaringen die we gisteren gekregen hebben. Helaas bereiken we de gate niet, want bij de Russische douane worden we tegengehouden omdat ons visum sinds gisteren is verlopen. Er komt een 1-ster ambtenaar bij, een 2-sterren ambtenaar, we moeten mee naar een hokje, ons paspoort afgeven en wachten op het vervolg. Helaas voor ons zijn de verstrekte papieren onvoldoende en moeten we bij een bank een betaling doen. Via de informatie balie in de vertrekhal komen we erachter waar we moeten zijn. Bij die bank aangekomen worden we door een allerhatelijkste (inderdaad zonder r) Russische super gemotiveerde dame ontvangen met de mededeling dat het voor onze 7 paspoorten ongeveer 1 uur gaat duren, dit terwijl we ongeveer een half uur nog hebben voor ons vliegtuig vertrekt.

Aandringen op een snellere afhandeling is zinloos, het is een combinatie van bureaucratie en pesterijen, om alles zo lang te laten duren. Omdat de paspoorten van mijn moeder en mij boven op de stapel lagen, kunnen wij als eerste richting de gate. Eerst weer langs alle checks en de Douane. Daar mogen we uiteraard niet doorlopen, want we wijken af van de standaard. Er komt nu gelijk een 2-sterren ambtenaar bij en we moeten weer mee naar een hokje, ons paspoort afgeven en wachten op het vervolg. We zitten op hete kolen want onze vertrektijd is aangebroken. We krijgen groen licht en mogen verder. Via de security check, de tax-free winkel gaan we zo snel mogelijk naar de gate, aan het einde van de terminal.

Daar aangekomen is het helemaal leeg. We vrezen het ergste. Het blijkt dat de gate is veranderd en dat we weer helemaal terug moeten naar het begin van de terminal. We lopen zo snel als we kunnen, mijn moeder en ik, en bezweet en hijgend blijken we gelukkig nog op tijd te zijn. We kunnen nog aan boord. Gelukkig zijn de andere 5 personen die met ons mee reizen ook nog op tijd, vooral doordat LOT, de Poolse luchtvaartmaatschappij zo lang op ons gewacht heeft.

We vliegen via Warschau, waar we overstappen op het toestel naar Amsterdam. Daar komen we keurig op tijd aan en kunnen we onze koffers van de band pakken. Gelukkig worden we op Schiphol opgehaald door Marit en Koen, want we zijn het zo langzamerhand wel zat. We zijn vooral blij dat we, hoewel met één dag vertraging weer veilig terug zijn in Nederland. De andere groep heeft minder geluk gehad. De visumprocedure duurde voor hen zo lang, dat zij hun vlucht hebben gemist. Daardoor kwamen zij pas op zondagmorgen aan in Amsterdam, hun koffers helaas niet.

Afgezien van het gedoe op het vliegveld in St. Petersburg hebben mijn moeder en ik een mooie week gehad in Rusland, vol met culturele hoogtepunten in Moskou en St. Petersburg.

Bekijk hier de overige foto’s van dag 8.